Hendrik (Han Henri) de Booy (1867-1964).

Kinder

  • Hendrik Thomas de Booij (1898-1976).
  • Alfred de Booij (1901–1997).
  • Olga Emily de Booij (1905-1960).
  • Engelien de Booij (1917).

Karriere

Ca. 1901 Foto: Hilda Gerarda de Booy-Boissevain (1877-1975)Hendrik Thomas (Tom) de Booy (1898-1976) und Hendrik (Han Henri) de Booy (1867-1964). 

  • 10-03-1906: Zuiderzee bei Valkeveen, Niederlande: Fotograf von Gustav Mahler mit Freunden bei Zuiderzee.
  • 27-12-1909: Amsterdam: Verheiratet 12,5 Jahre.

27-12-1909: Kupferhochzeitsfeier in der Royal Concertgebouw, Amsterdam, Niederlande.

1910-1920. Hendrik (Han Henri) de Booy (1867-1964) auf seiner Yacht. Gustav Mahler (1860-1911) nannte ihn "der sympathische Seeheld" einen Hinweis auf die frühere Karriere des Booy bei der Marine.

11-04-1913 Vorstandsmitglieder der Royal Concertgebouw. Foto gemacht anlässlich des 25-jährigen Jubiläums. Von links nach rechts: Jan Dudok van Heel (1867-1930), Henricus Joannes van Ogtrop (1866-1914), Richard van Rees (1853–1939), Gerrit Hendrik de Marez Oyens (1811–1883), Hendrik (Han Henri) de Booy (1867-1964) funktioniert Hendrik Freijer (1876-1955). Hinten eine Radierung von Gustav Mahler (1860-1911) by Emil Orlik (1870-1932).

09-09-1964 Nachruf Hendrik (Han Henri) de Booy (1867-1964).

Archivfamilie de Booij / Booy (Niederländisch)

Fragmente uit de herinneringen en dagboeken van Hendrik de Booij, die direkte Betreuung hebben op het Concertgebouw in de periode, toen Hendrik de Booij van 1904-1905 Administrator war en daarna van 1905 bis 1938 bestuurslid. Ook zijn enkele fragmenten daarna opgenomen tot 1957.   

1904-1906

19. Januar 1904. Hendrik de Booij benoemd tot administrateur van het Concertgebouw. 24 januari 1904. Voorgesteld aan het orkest door het Bestuur 4 februari en 5 februari in functie kunnen treden. (zie aanhangsel: bestuur Concertgebouw met orkest) .29 februari. De heer de Booij deelt mede dat hij van de diensten van den heer Spoor en van mejuffrouw Meyboom op het kantoor geen gebruik meer zal maken en hij dus - in overleg traf het Bestuur - deze beide reeds eervol ontslag heeft gegeven. In verband traf het nieuwe reglement herhaalt het Bestuur dat het de dagelijkse Exploitatie aan den heer de Booij opdraagt ​​en zich Tür dezen laat vertegenwoordigen. 4 oktober. De heer de Booij hatte een memorie ingediend inhoudende verschillende bezwaren tegen zijn tegenwoordige functie. De gegrondheid wordt erkend en den heer De Booij zal worden aangeboden in the Bestuur te treden als gedelegeerd lid. Er kan dan een administrateur direkt onder hem benoemd worden. Het Tür dezen te genieten salaris wordt in der Pflege von van het Tür den Heer de Booij te genieten salaris.27 Dezember. De heer Freyer krijgt de titel Adjunct-administrateur. De heer De Booij deelt nu zeer belangrijke zaken mede over het te vormen pensioenfonds. Het blijkt dat het doenlijk zal zijn om tegen een jaar!. premie van f 7 à f 8000.- een pensioen van circa f 400 te geven op 65 jarige leeftijd.       

Hendrik Freyer, Administrator Concertgebouw

12. Januar 1905. Alsnog komt aan de orde de zaak ”De Booij”. ZE de Min. van Marine heeft hem aangeboden een leerstoel te bezetten in de Geschiedenis der Krijgskunde. Aanvankelijk hatte die betrekking hem toegelachen, doch per saldo voelt hij dat zijn plaats niet is Nieuwediep. De hoofdzaak is echt de pecuniaire quaestie (…) Toen hij den Hr.Freyer als hulp voorstelde en aanbood om f 1000.- van zijn salaris aan hem af te staan ​​hatte hij er zich eigenlijk geen rekenschap van gegeven dat hij die f1000.- niet kon missen. Besloten wordt den Heer de Booij die verhooging toe te staan ​​en hem er op te wijzen dat al kunnen wij van hem natuurlijk geen belofte vergen, wij toch het vertrouwen hebben dat hij ons niet ineens in de steek zal laten en dat hij zal trachten bij ons te blijven.

6 maart De heer De Booij stelt voor het Fondskonzert op 29 april te doen vervallen en te vervangen Tür een Muziekfeest op 12 en 13 Mei ten bate van het Pensioenfonds, een en ander in verband met een lijvige studie omtrent dit fonds aan het bestuur toege 22 mei. De Voorzitter Constateert Het Succes Van Het Muziekfeest traf Een Netto Bate Van 11000 Gulden.

5. Februar 1906. Stichtingsakte pensioenfonds tot stand gekomen. Eind 1906 werd de Booij aangesteld als secretaris van de NZHRM, trad hij af als administrateur van het konzertgebouw, in welke betrekking hij Tür Freyer werd opgevolgd. Hij bleef echt bestuurslid. (Uit de notulen van het Concertgebouw bestuur)

Het Concertgebouw beginnen vorige eeuw.

1904

17. Dezember Groote Agitatie. Mengelberg ziek wurde geworden. Toonkunst zal daarom gedirigeerd worden Tür Heuckeroth. Plotseling komt bericht dat Mengelberg toch zal dirigere. Charles (Boissevain, zwager van Hendrik de Booij) woedend. Springt op z'n wiel, zegt dat hij "alle vriendschapsbanden met Mengelberg gaat verbreken" und verdwijnt richting Sillem (J. Sillem bestuurlid Concertgebouw). 

Willem Mengelberg rond 1905 (Foto von H. de Booij)

Charles EHBoissevain bestuurslid Concertgebouw

1906

14 juli. Kwestie Alberdingk Thijm. Hij daagt mij uit tot een duell.

(Alberdingk Thijm (schrijver, 1864-1952, pseudoniem: Lodewijk van Deyssel) voelde zich beledigd door een opmerking van mijn grootmoeder en eiste daarvoor genoegdoening, maar mijn grootvader Deze kwestie veroorzaakte enige opschudding in konzertgebouwkringen, maar mijn grootouders schijnen het geval nogal kalm opgevat te hebben en zeiden dat Van Deyssel kennelijk overspannen war. In het dagboek van mijn grootvader H. de Booij van 17 September i Es wurde bestätigt, dass der 1956. September stattgefunden hat. “Tom (Zoon van Hendrik de Booij) hat einen kurzen Brief von Chré (Chré de Booij, Priester, neef van Hendrik de Booij) gekregen sterben hem in kennis brengt met een bericht in een zimmer blaadje waarin het bericht staat dat in [17} de gepensioneerd luitenant ter zee 1906 e klasse H. de Booij ist uitgedaagd Tür den dichter Van Deyssel op grond van een belediging welke hij heeft on dervonden van Mengelberg und Diepenbrock. Hij (v. Deyssel) sloeg op het Rokin de hoed van Diepenbrocks hoofd en daagde daarop H. de Booij uit hem met de blanke sabel genoegdoening Ich antwoordde dat ik die uitdaging niet aanvaardde, maar ik weet niet meer in welke woorden ik dit deed. Ik kan mij niet herinneren dat ik Van Deyssel beledigde. Zijn uitdaging heb ik vernietigd en ik bezit geen klad van het antwoord).

Portret van Lodewijk van Deyssel, Tür Haverman (1903)

Opmerking van EP de Booij (dochter van Hendrik de Booij) bij deze Passage uit het dagboek: „Het familieverhaal luidde, dat mijn moeder tijdens een koorrepetitie een brutale opmerking hatte gemaakt toen Van Deyssel deze de sopranen wurde. Van Deyssel entschuldigt sich dafür, dass er sich entschuldigt hat, dass er sich entschieden hat, wie er sich verhalten hat, dass er sich nicht wohl gefühlt hat. Van Deyssel hatte die Möglichkeit, die Tür zu öffnen, um Toonkunstkoor zu öffnen. Het verhaal van de hoed herinner ik mij andersom: Diepenbrock zou Van Deyssels hoed hebben afgeslagen. Iedereen bemoeide zich traf de zaak: Vaders zwager Charles Boissevain zei in der tijd tegen hem op het terras van Americain "Es ist misschien wel je laatste biertje". Van mijn vader rest alleen een lakonieke aantekening uit 1906: ”Kwestie Alberdingk Thijm. Hij daagt mij uit tot een duell ”. Volgens zijn Herinneringen ist Van Deyssel in een offenen rijtuig naar huize De Booy gegaan om hem uit te dagen, zich daarbij zeer romantisch voelende. )

Foto Tür H. de Booij Genome tijdens een wandeling langs de Zuiderzee, dichtbij Valkeveen im Jahr 1906, Staand vlnr Alphons Diepenbrock, Gustav Mahler, Willem Mengelberg, zittend vlnr Tilly Mengelberg-Wübbe, Hilda de Booij-Boissevain, Nella Hissink-Boiss -Pijnappel.

Mengelberg, Mahler und Diepenbrock, Anjveen 1906 (Foto H. de Booij)

1908

Mengelberg in een bestuursvergadering in maart 1908. “ Moskou eerst afspreken. 20.000 Roebels für 8 Konzerte. Hamburg laten loopen 10 Konzerte f 1500 pro Konzert. 18 concerten 40.000 a 50.000 gulden - ik moet zorgen dat ik op mijn ouden dag rond kom f 10.000 geeft u mij meer, dan dirigeer ik 60 concerten. Ich werde die Ferse graag hier blijven, maar u moet begrijpen dat het voor mij Ferse moeilijk ist. Ik ben bijna 40 jaar. Wat mij geboden wordt niet zoo heel gunstig. Hatte gedacht, die Pensioen komt extra er bij anders kan ik het zelf wel betalen. Hier ben ik 15 jaar, heb moreel iets verdiend. " · ·

1909

27 nov. Vandaag bij Oyens (HJ de Marez Oyens bestuurslid Concertgebouw 1882-1914) wurde über Mengelberg te spreken geweest om. Het is een moeilijk ding, de omgang traf onzen Willem Mengelberg. Van Ogtrop (HJvan Ogtrop bestuurslid Concertgebouw 1903-1914) ist daarvoor allerminst geschikt. Ik zal trachten een vergadering te krijgen in het Concertgebouw na het konzert van morgen en Oyens moet er bij zijn om Ogtrop in toom te houden. Hedenavond uitvoering Toonkunst, Ein deutsches Requiem van Brahms und Te Deum van Diepenbrock. Diepenbrock heeft het Te Deum omgewerkt, de instrumentatie zwaarder gemaakt en is er nu gans niet mee tevreden. 't Werk van een jaar von langer.

29 nov. Gisterens Mittagskonzert en 'avonds weer D. Requiem en Te Deum. Wat te veel muziek. Mevr. Noordewier zong schitterend, mooier dan ik ooit gehoord hatte. Er ist veel meer gevoel in Hasenstamm gekomen.                                                                 

Aaltje Noordewier-Reddingius zangeres (1868-1949)

Na het Konzert traf Mengelberg en de solisten etc. op de solistenkamer Konferenz über das Pensioenfondskonzert. Onze Willem wordt dan vooral Tür mensen als Mevr. Beukers aanbeden. Lieve Willem mag toch vooral niet werken, lieve Willem mag zich niet teveel inspannen enz. Het ist geen Wunder dat zo'n Mann onhebbelijk wordt. Ik bestelde 2 flessen champagner en wij dronken op zijn gezondheid en wensten hem een ​​goede reis naar Rusland. Vader en moeder Mengelberg waren er ook bij.

30 nov. Gisteren W. Mengelberg naar Frankfurt, komt niet hier terug voor na afloop van zijn Russische reis. De Hagenaars krijgen 2 concerten, Rasse als dirigent en in de andere steden en A'dam dirigent Dopper.

30 nov. Mevr Thomberg ist der Beste von Diepenbrock, der sich in der Nähe von Te Deum befindet. Ze is een brok natuur, die mevr Thomberg, maar ik hoop dat zij mij nooit uitkiest voor haar omhelzingen. Veel kans is er niet op omdat ik geen Te Deums maak. Vanavond eten bij Fons Diepenbrock ..

1 Dez. Gisteravond juist op tijd om 6 uur bij Diepenbrock. Hilda Kwam kommt später. Daar gegeten traf de dames Ament, die een reis naar Indië gaan doen. Zeer gezellig. Diepenbrock vindt de kwestie Kuyper Ferse onbelangrijk. Vindt het heel natuurlijk dat hij een decoratie aan Lehmann heeft gegeven voor.  

f 10.000 (langs een omweg), immers partij belang ist bij hem staatsbelang. (De zg lintjes kwestie, Abraham Kuyper, Zehenminister van Binnenlandse Zaken, zou hebben vorderd dat R.Lehmann, der Wallach in de partijkas van de Antirevolutionairen hatte Gestort, een ridderorde kreeg),

1910

24 jan Gisteren gegeten bij Van Rees gasten Hilda, Mengelberg (Tilly ziek), hr en mevr Pierson, het jongemens Piet (geëngageerd traf Jo van Rees), hr en mevr.Van Ogtrop. Deze laatste in een bessensapkleurige zijden japon van minstens f 400.-, het haar op zijn Beschwerde boven haar weinig Beschwerde profiel. Ik zat natuurlijk weer naast haar. Mengelberg Ging traf sich mit einem Mann, der sich mit einem Mann befasste, der sich mit Moezelwijn, Erdener Auslese tot 2 uur befasste. Mengelberg zou heel wat aardiger zijn zo hij niet zulk een kolossale hoeveelheid eerbied voor zichzelf en zijn kunnen hatte, ook praat hij erg graag über geld, über wat meer geld verdienen. Ik gun het hem graag, maar hij moet er niet voortdurend zwaar über boomen. Wat zal het Concertgebouw doen als Mengelberg weg gaat?                               

Vlnr Richard van Rees (1853-?) Bestuurslid en voorzitter Concertgebouw van 1913-1922), Willem Mengelberg (1871-1951), dirigent Concertgebouw (1895-1945)

15 juni Henri Polak gab ein Konzert auf 21 juni in de tuin van het Concertgebouw. Hij wilde de Internationale laten spelen als slot der Jubelouverture. Dit ist Tür het Bestuur geweigerd. Zeer brutale kurze van Saum. Wij moeten natuurlijk bij ons besluit blijven. Eigenlijk moesten mensen als Sillem, Van Rees und iiet niet aan het hoofd staan ​​van een publieke vermakelijkheid.

1911

8 maart. Heb zaterdag 4 mrt traf Hilda de uitvoering Toonkunst bijgewoond. Hatte erge slaap en heb een ging gedeelte van de avond geslapen gegangen. "Das Paradies und die Peri". Daarna huldiging van Mengelberg wegens zijn 12 1/2 jarig dirigentschap van het koor. een onbeschrijflijk taaie avond. Mengelberg hatte als Aveau gekregen een portret van hemzelf dat dan moet geschilderd worden Tür mevrouw Thérèse van Tuyll-Schwartze (Therese Schwartze (1851-1918)). Von hij ooit zal zitten zwischen ik.                        

27 maart. Gisteren im Concertgebouw de 1e van Mahler gehoord. Ik sliep enige malen in, dit moet toch daaraan liggen dat ik minder goed dan andere mensen bestand ben tegen bedorven lucht, maar ik hoorde toch veel. De zaal war nogal leeggelopen omdat Mahler zou Anfang. Prachtige Muziek. Ik zou die symphonie weder willen horen. Zat naast Alphons Diepenbroek auf dem Balkon. Hij ziet er slecht uit, arme kerel. In de solistenkamer Rachmaninov trafen die grapjes maakte Tilly en Hilda und „ik bemin je“ moest zeggen.

Sergei Rachmaninovf Komponist (1873-1943)

20 mei naar Wenen om de begrafenis van Mahler bij te wonen. Van Ogtrop vond het eigenlijk helemaal niet nodig. Ich hatte Rosse, die über Mahler nachdachten, und Hield Veel van Hem. Ich habe Diepenbrock getroffen.

Herinneringen an Gustav Mahler. [maanden später ingeschreven].

Er ist ein guter Mann, der die besten Voraussetzungen für Mahler als Mahler hat. Hij war mij bijzonder sympathiek omdat ik hem zo waar vond. Zijn muziek kan dikwijls door ons niet begrepen worden, maar dan treft mij telkens weder een gedeelte dat zo prachtig is, dat ik overuigd ben dat Mahler naderhand zal behoren tot de zéér grote component. Ich finde die 4. Symphonie praktisch. Wij hoorden sterben onlangs, 7. September. Mevrouw Alida Loman Zong de Aria. Zij Wordt Oud (en Heel Dik) Maar Zong Glauben. Het war aangrijpend Mahlers muziek weer te horen zo kort na zijn dood.  Gustav Mahler ist tijdens zijn eerste verblijf in Holland herhaaldelijk bij ons aan huis geweest, wij gehen ook met hem en met mevr. Noordewier bei Drafna. Ik herinner mij een wandeling Tür Amsterdam, de oude buurten trokken hem niet aan. Hij stond lang stil voor het huis van Rembrandt, gehackt af, zoals ook veelal gedurende de wandeling. Het huis van Rembrandt war toen nog niet gerestaureerd, er woonden verschillende Joodse Familien in. "Durch diese Fenster solI Rembrandt auch geguckt haben" zei Mahler en toen zei hij nog wat, dat hierop neerkwam dat hij hoopt "in eens dood te gaan, wanneer hij wissen dat hij niet meer vooruitging in kunnen". Het bestuur van het Concertgebouw gaf Saum toen een diner bij Van Laer. Van Ogtrop hatte ein prachtig Menü samengesteld. Sillem, Van Rees, Van Ogtrop, Mevr. Van Rees, Oyens und ik ontvingen Saum. Mahler fing an, die Kandelaber zu treffen, um das Buffet zu füllen, ze hinderden hem, zei hij. Später kwam het gesprek op Multatuli, voor wien Mahler grote eerbied bleek te hebben. Hij werd heftig toen hij erledigen dat die eerbied hier niet in der Kumpel aanwezig war. Van Ogtrop zei zelfs "Hij war geen goed ambtenaar", dat Mahler bijna deed koken. Eindelijk stond hij open en zeide, dat het hem erg bedroefde dat hij een man als Douwes Dekker in zijn eigen vaderland moest verdedigen en dat hij, zo Douwes Dekker op dit moment tegenover hem stond tegen die hem zou igenzeggen Dekker, ik heb grote eerbied voor u en het is voor mij een grote eer dat u met mij aan dezelfde tafel wilt zitten. Daarna zei hij nog iets dat er op neer kwam dat wij "Droogstoppels" waren von zo iets. Hij hatte mehr Land als ein Konzert. Eens toen ik een brief voor Salter, die ik klaar hatte om te posten, liet vallen zei hij "een brief aan een konzertagent kan er niet smerig genoeg uitzien". Bis zu einem gewissen Punkt muss es mindestens eine Woche dauern. Hij hatte zijn dochtertje verloren und dit moet hem zwaar schließen hebben verloren. Hij scheen ook een ziekte onder de leden te hebben, liet zich bij ons wegen, woog 61 Kilogramm, zeide dat hij blij war dat hij niet afgenomen war. Hij keek lang traf sich mit Parkwijk, het huis in der Van Eeghenstraat, waar Simons in woonde. Hij vond dat een mooi huis, de keuken aan straat, de schoorsteen traf een boog op de keuken aansluitend, alsof hij wilde zeggen, je hoort er ook bij. Mahlers muziek, ofschoon Tür velen onbegrijpelijk en lelijk gevonden, kreeg een Rosse groter wordende kring van vrienden en bewonderaars. Eens liet Mengelberg op een Konzert voor en na de pauze dezelfde - ik meen de 4de - Symphonie van Mahler uitvoeren. Dat war een brutaal stukje. Mahler war ein groot Mann, een naief Mann tegelijkertijd, een gelovig Mann, für hen die hun plicht niet deden, hart. De nieuwe Beurs, Evenals Parkwijk Tür Berlage gebouwd, bewonderde hij, terwijl bijna iedereen dit gebouw lelijk vindt. Hij vond het besser dat een beurs er uit zag als een beurs dan als een Griekse tempel. En nu stonden 21 mei Diepenbrock und ik bij zijn graf op het Grinzinger kerkhof te Wenen. Diepenbrock hatte in de klein kapel waar lang geknield erledigt. Mahlers lijk war geplaatst. Er war honderden kransen en wij verwendet naar de kerk in het dorp Grinzing waar een dienst werd gehouden.

1912

Hendrik de Booij im Jahr 1912

27 januari Concert Pensioenfonds groot Erfolg. Er ist nu al 80.000 gulden op boekjes van de orkestleden, dat ik dat pensioenfonds heb opgericht is tenminste één goed ding dat ik gedaan heb in mijn leven.

Vrijdag 9 febr. Hilda heeft de laatste dagen Mengelberg voorgelezen terwijl hij Tür Th. Schwartze (Therese Schwartze (1851-1918)) wordt uitgeschilderd. Zij leest dan voor uit Faust II

Willem Mengelberg geschilderd Tür Therèse Schwartze. Therese Schwartze (1851-1918).

12. Februar Vergadering konzertbesturen - zeer langdradig geklets über het engageren van 5 solisten. Die provinciemensen vinden 't hoogst belangrijk. 's avonds diner bij Van Laer, waarvoor Ogtrop het Menü heeft gemaakt, prachtig diner. Herr dr. Baron P. Th. (nog een paar voorletters) Creutz, wordt flink dronken. Hij war dit jaar 2e candidaat voor de Rekenkamer. Ik zit tussen Schlegel, die altijd aangename jeugdherinneringen bij mij opwekt, hij looft Mik (Oudste zuster van Hendrik de Booij) als zijn beste en meest begaafde leerling, en Hodenpijl, die een tapferen Kerel is.Mengelberg gaat 10 uur naar London. Na afloop Van Rees, Van Ogtrop, Freyer und ik nog een biertje gedronken in Salvatoro. De tong van Ogtrop wurde von erg dik. Wir hebben nogal om hem gelachen.

3 Maart Zondags. Middags in der Concertgebouw war Elisabeth Boeke v. Endert zingt. Zij ist nog mooier geworden, heeft een schitterende japon aan. Haar gezicht is iets ernstiger gewordene Tür de ellende die zij Tür heeft gemaakt toen haar Mann von haar gescheiden Mann zich voor het hoofd schoot. Maar aan grappen geen gebrek. Zij ist zeer charmerend. Na het Konzert naar mevr. Schwartze (Therese Schwartze (1851-1918)), waar het nieuwe schilderij, het portret van Mengelberg gezien. Wel goed, maar zij maakt toch alle gezichten die ik van haar gezien heb een beetje slap, geeft er iets joods aan. Bij Schwartze uit Lizzie Ansing (schilderes) zich tegenover Hilda op bewonderende wijze over mij. Wij nemen afscheid van Elisabeth, die trafen Hodenpijl, die haar als een politiehond bewaakt, naar het hotel gaat.

9 maart. Uitvoering van de 8ste Symphonie van Mahler, die een overweldigende indruk maakte. Nog zelden zag ik het publiek in het konzertgebouw zo enthousiast, en dan-nog wel een Toonkunstpubliek, dat bij ons als saai te boek loopt. Ich bin der Meinung, dass es sich um einen Tweede handelt. Hilda (vrouw van Hendrik de Booij) traf die Ferse veel vuur mede.

10 maart zondag hadden wij eersts middags een hele mooie uitvoering van de 4de symphonie van Mahler, traf mevr. Loman voor de solo, en 's avonds war das merkbaar bij de herhaling van de 8ste, dat Mengelberg en het orkest en het koor moede waren.

20 Okt. Ontmoette vandaag op het Concertgebouw de heer en mevr. Scriabine, aardige mensen. Hij zeide het zo aangenaam te vinden hier in Holland "geëquilibreerde" mensen te ontmoeten, noemde de Russen "Très profond, nervux" angstig, zoekend, melancholiek "Oblomows" bestonden er in Rusland niet meer zeide hij, maar gaf toe dat de Russener contemplatief zijn.

Alexandre Scriabine Komponist (1872-1915)

3 nov.zondag. Hilda en ik naar Concertgebouw, waar 8ste van Beethoven, prachtig, en een Konzert van Vivaldi Tür Kreisler, ook prachtig. Een Konzert van Weingartner kan ons, Evenals de man zelf, niet bekoren. Vandaag nieuwe kelners traf blauwe rokken en ritt vesten van de nieuwe buffetpachter, die begint traf bij ongeluk dich en koffie gemengd te schenken, wat niet lekker is.                         

Frits Kreisler Bratschist Naast Mengelberg in Zuort (1875-1962)

28 nov. Donderdag. Avonds Arnold Schönberg im Concertgebouw, Pelléas et Mélisande, een werk van hem van voor 11 jaar. Het war lang maar mooi. Door de grote meerderheid van het publiek koel ontvangen. Hij is een klein levendig mannetje. Kaal hoofd, expressief gezicht, flinke ogen, Jood, beweeglijk. Een gunstig uiterlijk.

Arnold Schönberg Komponist (1874-1951)

7. Dezember Zaterdag. 2 uur Trio traf mevrouw Heldring en Canives. Ich speel schlafe. Wij spelen 3e Trio van Beethoven und 1e Trio van Mozart. Moet studeren. 's Avonds uitvoering Requiem van Verdi, de klanken zijn prachtig maar de soort van muziek is volgens mij een beetje laag bij de grond. Het Dies Irae ist belachelijk. Nemen Diepenbrock und Elisabeth mede naar huis waar wij broodjes trafen paté eten van de paté die Charles aan Hilda heeft gegeven, en Moezelwijn drinken. Wij spreken über het orkest. Ich bin verbaasd te horen dat het orkest, dat ik altijd heb gedacht het mooiste te zijn in Europa volgens D. niet het mooiste is. De strijkers zijn slecht volgens D. Frans orkest besser, veel meer Aktivitäten. Hier schlanke Disziplin. Ik vraag der Individualität in een orkest tot zijn recht kan komen en moet bewaard blijven. Diepenbrock zegt, Ferse moeilijk te beantwoorden. Hij zegt dat het orkest nog lijdt onder de nalatenschap van Timmer, die alles beschouwde van het standpunt van Mozart, alles betekende.

1913

Zondag 5 januar's Morgens Wiederholung in Couturier en 7¼ Diner. Aardige partij, hoewel heel warm. Charles houdt erg onhandige rede waarin hij erop wijst dat het kringetje echte vrienden van Mengelberg eigenlijk heel heel klein is (natuurlijk hoort hij in de eerste plaats tot dat heel kleine kringetje) en in zijn antwoord zegt Mengelberg dat hij het mogelij he. Charles woedend, gelooft nu "dat WM teveel gedronken heeft".

Het bestuur van Het Concertgebouw NV im Jahr 1913. vlnr J.Dudok van Heel, mr. HJ van Ogtrop, Herr R. van Rees, GH,. de Marez Oyens, H. de Booij und der Administrator H.Feyer

1914

30 maart maandag 11e aandeelhoudersvergadering Concertgebouw, verschrikkelijke plannen van Mengelberg. Hij wil inspecteur ”grote uitbreiding van orkest, verhoging salaris buitenorkesten, meer repetities enz. enz. alles onmogelijk. Was hast du mit Dopper en Cornelis gemacht? Grote moeilijkheid.

16. September. Vandaag naar Diepenbrock, der een ging artikel in de Groene Amsterdammer hatte geschreven. Gesprek über Mengelberg. Mengelberg heeft voor hem afgedaan. M. geheel onder de bekoring van het geld. Minderwaardig stukje van M. in de courant. Traf Diepenbrock naar het Paviljoen, waar wij een oude klar dronken. Op de terugweg ontmoet Anke Schierbeek, die Diepenbrock wat aardig aankijkt traf haar vrolijke geestige gezicht. Zij is te Borkum geweest, waar het voortdurend “Deutschland über Alles” war en waar zij uit een Café is gezet omdat zij daarvoor niet opstond.

Alphons Diepenbrock Komponist (1862-1921) (Foto H. de Booij)

18. September. Van Mengelberg een lange kurze gekregen in antwoord op de mijne, waarin ik hem "volslagen Duitser" noem. Gisterenavond Concertgebouw. Tilly zegt dat ze het erg naar zou vinden als ik werd doodgeschoten, "Heus erg naar", daarom ben ik nu maar weer goed op WM en echtgenote.

Amsterdam, 17. September 1914.165 Joh.Verhulststraat.

Waarde Mengelberg.

Ich bin für Sie da, um Sie zu informieren, und Sie können es tun, um es zu tun. Het trof mij dat je blijkbaar niet hebt begrepen, hoe wij Hollanders in überspannenden verkeerden. In dagen als die wij thans doorleven voelen de Nederlanders sterker dan ooit den band, die hen bindt aan het vaderland. Nog sterker dan anders voelen zij, dat zij gaarne alles über hebben voor de onafhankelijkheid van hun land. Dit gevoel gepaard aan een gedwongen neutraliteit (geen inwendige neutraliteit), die maakt dat zij niet weten tegen wien zij in geval van oorlog zouden moeten optreden, veroorzaakt die spanning. Ik heb groote wundert sich über das Wijze waarop Regeering en Volk zich in de dagen van überspannt gedragen en zelfbedwang toonen. Dit alles nu in aanmerking genomen zul je begrijpen dat het mij zeer hinderde in je stukje eenige minder aangename opmerkingen über Holland te vinden, opmerkingen die niet hinderlijk zijn in gewone tijden doch nu wel. Daarentegen werd de algemene tostand in Duitschland als bijzonder mooi geschilderd, de schoorsteenen rooken allemaal enz. enz. Enfin, je stukje heeft mij erg gehinderd en ik kan niet nalaten dit te schrijven omdat ik anders misschien zou gaan spreken en dat doe ik liever niet. Zehn Slotte Kan Ik Alleen Dan Begrijpen Hoe Je Zulk Een Stukje Hebt Kunnen Schrijven Als Ik Aanneem, Dat Je Volslagen Duitscher gebogen en Heelemaal Geen Hollander. Duitscher zijnde heb je niet gevoeld hoe ons Hollanders zulke uitlatingen zouden hinderen.

Härtelijke Groeten, H. de Booy

Hieronder het Tür Hendrik de Booij gewraakte Interview gepubliceerd in der Algemeen Handelsblad September 1914:

Willem Mengelberg vertelt.

Wir zaten hoog op de bergen aan de Tyroolsche grens in Unter Engadin; in onzen "veestal" woonden trafen wir uns mit z'n zessen, leefden er van eigengebakken brood, kaas, melk en boter; eieren en ham als buitengewone lekkernij en per hoge uitzondering goûteerden wir den inhoud van een blikje. Wir hebben er twee maanden lang, bijna dagelijks gewerkt in den moestuin, gehooid en gemaaid voor den boer, wiens kniet onder de wapenen war en wiens paard, z'n eenig, aan de grenzen werkte in een der kampementen. Wir hebben gewandeld en 's avonds voordat om negen het beduur sloeg, gelezen, veel gelezen: klassieken, moderne litteratuur en, wat mij betreft, ook partituren. Omdat ik daarboven geen Klavier heb, geen enkel muziekinstrument. Toen Zwitserland mobiliseerde en, wat later, voorbereidingen worden gemaakt, om de Hollanders die met vacantie er verblijf hielden, naar het vaderland te brengen, heeft men ons, ook van het gezantschap, geraden, kalm te blijven wachten en later uit Genua met de “ Prinses Juliana ”huiswaarts te stoomen.Toen kwam het mijnen gevaar; kregen wir raadgevingen te über om niet de zee op te gaan. Im september zou weer een "Hollandsche" trein georganiseerd worden. Maar op dien trein, dat merkten wir al gauw, hebben wir niet kunnen wachten; ik zou dan nooit Amsterdam gehaald hebben om het konzert van vanavond te kunnen dirigeeren. Daarom hebben we op 1 september 's morgens om vijf uur onze stulp verlaten en zijn op weg naar Nederland getrokken. Als 't leven z'n gewonen gang gaat, kan ik van uit m'n Zwitsersch huisje in 24 uren naar Amsterdam komen. Dies bedeutet, dass die Reise noch nicht abgeschlossen ist und dass Ihr Ziel nicht erreicht wird. Gister, woensdagmorgen, omstreeks elf uur, zijn wir gearriveerd. Nu dan, de reis! 't Ging eerst naar Bern; daar moest ik m'n pas laten vernieuwen, die ik nog hatte, stond vol Russische plakkaten en schrifturen. Van Bern zijn wir naar Romanshorn gegaan aan de Bodensee; den volgenden dag traf de boot naar Friedrichshafen, per spoor naar Stuttgart. Wir konden ons natuurlijk niet verplaatsen traf de groote sneltreinen, die militairen vervoeren von personen, die hun gewonde familieleden gaan halen; wir reisden langzaam, uiterst langzaam; geen stationnetje zoo klein, geen haltenplaats zoo nietig von de trein stopte; stopte om de vijf minuten. Maar de reis war gegangen, die Ferse ging; de treinen vertrokken op de minuut en kwamen sogar stipt aan, treinen meestal traf een Schlaf van ontelbare wagens, waarvan je het einde niet kon zien en vol krijgslieden. Ongeloofelijk bijna, zoo ordelijk as that toeging, zoo uiterst punctueel. Wir haben in Stuttgart geblasen, wir haben in Frankfurt, in Keulen, in Emmerik geblüht. En om zeven uur dinsdagavond kwamen wir in Elten; dat verlieten wir om elf uur dien avond en spoorden verder tot Arnhem. Daar moesten wir uitstappen - übernachten.

Wir verlieten Zwitserland - veel fabrieken stonden er stil, veel zaken waren geheel von gedeeltelijk gesloten, omdat de eigenaar von de bedienden onder de wapenen moesten komen; er war geen goudstuk te bekennen; alles papier en kleine pasmunt. Im Duitschland joegen de fabrieksschoorsteenen zware rookpluimen omhoog; rustig werd doorgewerkt aan in aanbouw zijnde huizen, stampvol zaten de Restaurants, het goud en zilver vloeide rijkelijk. En ook het muzikale leven in Duitschland gaat Tür; wordt voortgezet ondanks geweldigen tegenslag. Willst du daar zijn in de eerste plaats de velen, óók orkestleden, die het vaderland zijn gaan dienen; daar zijn verder de vele, in rouw gedompelde familien, die het verlies van een bloedverwant betreuren en die in dezen eersten tijd geen konzertzaal zullen bezoeken. Toch zullen de concerten doorgaan, ik heb dat gehoord van de besturen des Gewandhauskonzerts in Leipzig, der Museumskonzert in Frankfurt, van de groote Concertonderneming in Keulen. De besturen blijven doorwerken, al zal de groote moeilijkheid zich voordoen, hoe de zalen te vullen in oorlogstijd, hoewel ontegenzeggelijk ook have been met verlies moeten gewerkt. Willst du ein Enkel-Konzert in Frankfurt brengt meer dan achtduizend mark onkosten mede. Ook de andere groote instituten; de Conservatoria, de stedelijke Theater gaan Tür; natuurlijk zullen er theaterdirecteuren zijn, die de pacht van hun schouwburg op den duur niet zullen kunnen opbrengen.Maar zullen de menschen, vooral de geestelijk hoog staanden, vooral zij om die Emotie te verdringen Tür een andere Emoticie? En ist de muziek daarvoor niet in de eerste plaats aangewezen? En ist daar nu niet de macht van de Pers? Die Perser, die Menschen, die hier leben, können hören, dass ihre Musik zu hören ist; Das bedeutet, dass unsere Konzerte nicht wiederholt werden müssen. Maar dat zij ook, en dat zeg ik met het oog op ons Concertgebouw, dat zij medehelpen er toe bij te dragen, dat onzen zaak weer op pooten komt, in de eerste plaats voor henzelven, wollen goede muziek kan en mag men niet ontbeeren, dan voor onze musici, wier bestaan ​​wordt bedreigt; maar ook voor het land, voor ons Nederland, dat op muzikaal gebied zich een reputatie heeft verworven in het buitenland, in gansch Europa. Zou Amsterdam niet meer een handvol menschen tellen, die voor onze muziekinstelling wat Wallach über hebben? Ach komm! Wat mijn persoonlijke engagen aangaat, ik heb ze voor Engeland, Frankfurt, Petersburg, Moskau, Weenen, München, Scheveningen, Parijs, Brüssel, Rom, Napels, Turijn. Enkele ervan zijn Contractueel. Maar natuurlijk, zullen daarvan höhere Gewalt, wel sommigen moeten vervallen. Wie kan zeggen von spoor- en bootverbindingen in orde zijn? Doch in de ersten plaats voel ik mij verbonden met het Concertgebouw en met de artisten. Mogen allen, die daartoe in staat zijn gebleken, naar draagkracht medewerken, ons Concertgebouw orkest, wiens leden, die den stadgenooten zooveel uren van groot genot hebben verschaft, in stand te houden

Einde Artikel

Hier ist die Reaktion von Mengelberg auf Hendrik de Booij:

Brief van Mengelberg und H. de Booij, 17. September 1914

Hieronder volgt dezelfde kurz uitgetikt

17 sept. '14. "Cher ami" de Booy,

Je briefje ist geschreven op 't Missverständnis. Ik heb geen stukje in de courant geschreven, en zal dit ook niet doen. Er kwam een ​​dame van 't Handelbl. mij interviewen über m'n reis usw. Ze vroeg mich wat ik gezien en opgemerkt hatte. Wat ik op die vragen antwoorde war niets dan de waarheid. Vindt jij dat ik, nu de gehele wereld vol leugen en onwaarheid ist, ook mee hatte moeten liegen? Ich danke daarvoor. Wat je tot slot schrijft ist unsinnig. Met 't zelfde recht zou ik jou' n Japanner von Chinees kunnen schelden. Wat je echt schrijft over onze neutraliteit is ernstig. Mijn meening is dat ieder Hollander, die im Zoo bijzonder ernstige en voor ons land gevaarlijken tijd niet waarachtig neutraal ist, 'n gevaar voor ons Vaderland kan zijn. Wat ist neutral? Zeer eenvoudig. Onzijdig zijn - niet partij kiezen, noch voor den een, noch voor den ander. Onze Koningin heeft 't pas duidelijk gezegd: Onze regeering ist' t er natuurlijk mede eens. Ieder oprecht en waarachtig Hollander moet nu z'n plicht doen, aan het abgeschrägte van onze Koningin voldoen. Degenen die dus inwendig niet "neutraal" zijn (neutraal ist: zich buiten den strijd houden, geen kletspraatjes von leugens gelooven, noch van de eene noch vd andere partij -) zijn mi slechte Hollanders. De couranten geven hier 'n zeer slecht voorbeeld. Op 100 berichtet van de eene partij, komen er geen tien van de andere. Ist dat onzijdigheid -? Laten wij daar toch niet aan mee doen - maar ons buiten de partijen houden. De oorlog zal wel uitgevochten worden, ook zonder onze couranten, waarin iedereen maar z'n illustre wijsheden verkondigt. En nog eens. Laten wir tochen goede Vaderlanders blijven en dan den wensch van Koningin en regeering gevolg geven, laten wir dus geen leugenaars worden - maar echt neutraal blijven, di ook inwendig neutraal. Zoo zullen we ons Vaderland in dezen tijd beter dienen dan al die kletskousen, die iederen krantenschrijvenden oorlogscorrespondent voor 'n Socrates, en ieder Telegramm van Wolf, Reuter von Havas voor' n Tür Gott geopenbaarde waarheid houden. Laten wir zoo min mogelijk couranten lezen - zoo min mogelijk .. liefst heelemaal niet - ze bewaren tot na den oorlog - dan blijven onze zenuwen frisch en gezond en onze herenen helder en logisch denkend.

Dag Japanner - houw je taai. 'n flinke poot van je nog altijd waarachtig Hollandsch voelend en denkend vriend. Willem Mengelberg.

29. September Gisterenavond Concertgebouwvergadering. Mengelberg spreekt een heleboel verstandiger taal dan toen hij pas aankwam. Hij komt langzamerhand tot bezinning

Mengelberg und ihre Frau Tilly Mengelberg-Wübbe op reis

1915

7 maart. Concertgebouw - Richard Strauss - Tod u. Verk1ärung, Tijl Uilenspiegel, Zarathustra, Don Juan. Strauss zeer nüchtern in zijn dirig, wel interessant. Strauss maakt een beschaafde indruk, meer dan Mengelberg. Er ist niet veel enthusiousiasme bij het publiek, maar er ist toch een troep Duitsers of Duitsgezinden opgekomen, die brullen. Diepenbrock vertelt mij dat hij het in veel opzichten niet eens wird de muziek van S. getroffen, maar dat hij hem een ​​heel aardige kerel vindt.

Richard Strauss dirigent en componentist (1864-1949)

1916

22. Januar. Werd gisteravond "Dringend" Tür Hilda gebeld dat ik bij aankomst A'dam een ​​Conferentie moest hebben traf Mengelberg und traf Oyens und traf orkestleden über de herrie in het Orkest. Niet alle orkestleden willen lid der Vereniging zijn. De tijden van het Concertgebouwconflict komen mij weer duidelijk voor de geest. Het spijt mij dat het Bestuur de richting Sillem verlaten heeft. Het één von het ander, dat ist altijd het am besten. Thuisgekomen en daarna naar Mengelberg (kwestie erkennening vakvereniging). Tenslotte maakte ik de redactie van een verklaring die Mengelberg bevredigde. Maar zijn Diagnose ist, dat het erkennen van de vereniging 25% doet vertrazen van het hoge peil van het Orkest en dat hij de verantwoording niet wil dragen. Daarna komt Oyens traf Hermans und die Ältesten, um sich über hetzelfde zu unterhalten. Wel veel herrie voor iets dat in 2 minuten kan afgehandeld worden en dat in wezen zo eenvoudig is. Maar de omstandigheden dat wij met artiesten te maken hebben en de de Kunst maakt de zaak ingewikkelder .Ik kom te ½ 1 doorgerookt thuis en met een aardige hoeveelheid Moezelwijn in mijn buik. Amsterdam ist een ongezonde stad.

20 maart. Gisteren Diepenbrock bij ons. Hij is een fijne geest, leeft in een heel andere sfeer van denken als wij. Zijn haat tegen Duitsland ist buitengewoon groot. Het valt mij op hoe hij alles onthoudt wat hem eenmaal verteld is.

Maandag 3 April. Avonds Concertgebouw bestuurvergadering. Van Rees, Oyens, V. Notten (Bestuurslid 1915-1930), Vom Rath (Bestuurslid 1915-1939), Wibaut (Bestuurslid 1931-1939), Charles, Freyer. Wibaut gelooft dat toestand reden geeft tot ongerustheid. Heeft in Frankrijk de indruk gekregen van grote ernstige vastberadenheid, verder dat Fr. gaarne vrede sluiten als maar eerst Duitsland uit België en Frankrijk gaat. Alle verdere kwesties arbitraal op te lossen. Duitsland veel ellende, ook aan het front geen boter meer. Familien Mann, vrouwen Art pro Woche Teichboter en Tierarzt. Oyens gelooft dat Duitsland zal geliebtzen. Dat vind ik sterk dat Oyens het gelooft. Het is tegenwoordig "chic" om promof te zijn. Promof zijn: de aristocraten, de hoge legerambtenaren, de ministers, de dominees, pro Engels: de intellektuelen, de reders, de middenstand, de lagere volksklasse. In aantal overtreffen de pro Engelsen ver en ver de pro moffen. Besloten wordt in verband met de ernstige tostand dat Diepenbrock op zijn konzert van zondag als niet mag uitvoeren de Berceuse Heroïque van Debussy, waarin de Brabançonne voorkomt - 8 maten er van - welk stuk ist opgedragen aan koning Albert.

Dinsdag 4 April. Traf Charles naar Diepenbrock. Deze erkent dat het een manifestatie van hem is. Zal er über denken wat hij kan doen. Ich kann nicht sagen, dass es "Vaderland" ist, oder "Bestuur van het Concertgebouw". Dit schijnt indruk te maken. Charles zegt dat Marie ook zei dat het niet kon, waarop Diepenbrock: voor het gevoelen van een vrouw heb ik Respekt, voor dat van zakenmensen helemaal niet. Marie moet nu traf Elisabeth (vrouw van Diepenbrock) gaan spreken en ik ben benieuwd hoe alles zal aflopen. Kregen geen ogenblik ruzie traf Diepenbrock. Hij zeide: Van iemand als Mengelberg von Oyens kan je het niet kwalijk nemen dat ze pro Duits zijn, 't zijn Duitsers (hun moeders waren Duits) und als zodanig zijn ze “erfelijk belast”.

12. Oktober Vanavond Hilda repetitie Toonkust en ik speel traf Johannes Röntgen (Pianist, koordirigent, Komponist 1898-1969), dien zoëven het eerst salaris heeft opgestoken, namelijk f 10, - voor 4 lessen, het geen ik schandelijk veel vind voor zo'n jongen

18. November. 's Middags 4 uur een vergadering op het Concertgebouw inzake de omwerking van de pensioensregelingen Concertgebouw, een ingewikkelde geschiedenis, maar wel interessant en aardig, zo er iets van terecht komt. De kwestie is dat van de tegenwoordige ouderdomspensioenverzekering moet worden gemaakt een verzekering voor ouderdom, invaliditeit en weduwen en wezen. Hoe dit te doen zonder te tornen aan verkregen rechts.

1918

15 mei woensdag Gisterenavond tot 12 uur vergaderd bij Van Rees (Concertgebouw), een interessante vergadering über de salarisregeling der orkestleden voornamelijk. Mengelberg ist in Moeilijkheid. De oude vader Mengelberg ist Arten en weigert allerlei stukken te tekenen. Het ist een kwestie van curatele. Verder heeft onze Willem geldzorgen in verband traf de verschillende krankzinnige leden van zijn familie

Ouders van Willem Mengelberg: Helena Franziska Schrattenholz (1845-1930) und Friedrich Wilhelm Mengelberg (1837-1919)

5 juni. Lange besprekingen traf advokaat Gerritsen und traf Wibaut en Charles über den Vertrag der orkestleden. Wibaut doet wel erg pauzig, maar kent blijkbaar niets van de wet op het arbeidscontract, zodat wij kans hebben gelopen een Vertrag te sluiten dat een bron van moeilijkheden hatte kunnen worden. Ik schrijf 's avonds aan Wibaut und Charles dat ik voor hun Vertrag de verantwoordelijkheid niet kan dragen.

7 juni. Weer besprekingen über den Vertrag traf Wibaut, Charles en Van Rees, en daarvoor bij Polman koffiegedronken, waar Wibaut weer erg dik doet, maar 't hem toch niet lukt bediend te worden zonder vetkaart. (Waarschijnlijk wordt met een vetkaart bedoeld een rantsoeneringkaart zoals ook tijdens de tweede wereldoorlog werd gebruikt. Männer hatten toen kaarten voor allerlei artikelen zoals de aardappelen, kolen, boter, brood usw.)

3. Oktober. Prins Max van Baden wortgeno gend als nieuwe Rijkskanselier. Mengelberg te Frankfort gerepeteerd traf het koor. Volgende dag bom gevallen op zaal waar hij hatte gerepeteerd en ook de hem aangewezen schuilplaats geheel vernield en werkster gedood.

24. November. Namiddag op het Concertgebouw, de Zuiderzee Symphonie van Dopper. Sogar für den Applaus schreeuwt Matthijs Vermeulen (1888-1967), de recensent van de Telegraaf Ferse hart: "Leve Souza" (die Amerikaanse dirigent). Grote opwinding in de solistenkamer; Van Rees een beetje besluiteloos, Van Heel wird am 2. Dezember um den vergadering van kämpfen. Opwinding van Alexander Schmüller (1880-1933) (Bratschist Concertgebouw), Blaser (Deckel Concertgebouworkest), Bottenheim van vele andere. Gevolg ten slotte dat Freyer opdracht krijgt Vermeulen te verwijderen, hetgeen geschiedt onder hevig protest van zijn vrienden en vriendinnen, die schelden op het Concertgebouw, op de concerten van Dopper en vragen von je dan je mening niet mag uiten enz. enz (Wir hatten een koperen tafelbel, in de vorm van een vrouwtje traf lange rok, dat van Vermeulen zou afgepakt zijn omdat hij er tijdens een konzert lawaai ich hatte gemaakt). Nadat eerst nog een politieagent ist gehaald gaat Vermeulen eerst nog naar binnen, doch wordt tegengehouden Tür Van Rees en gaat eindelijk heen. Vermeulen erkent een taktische fout te hebben begaan en belooft beterschap. Daarna naar Mengelberg die nog thuis is na zijn ziekte. Het geval besproken traf Mengelberg, Tilly en Beukers. Mengelberg beweert dat hij zijn ontslag neemt als Vermeulen weer wordt toegelaten. Het lijkt weer een beetje op de dagen van het Concertgebouwconflict. (Matthijs Vermeulen ist in Zijn Tweede Huwelijk Getrouwd getroffen Thea Diepenbrock, Dochter van Alphons Diepenbrock)                    

Matthijs Vermeulen, Komponist und Muziek-Kritiker (1888-1967)

28. November. Half zes vergadering bij Mengelberg. Aanwezig: Van Rees, Wibaut, Vom Rath, Oyens, Ik, Freyer. Wij besluiten Matth. Vermeiden Sie, dass Sie in der Concertgebouw als hij waarborgen geeft dat een Vorfall als Zondag plaats hatten niet meer zal gebeuren en als hij dan toch de orde verstoort zal hij voor goed verwijderd wurden. Daarop verklaart Mengelberg dat hij niet zal dirig als MV. in de zaal ist. Veel ingezonden stukken en brieven van abonnés die eisen dat MV niet meer zal worden toegelaten.

2. Dezember. Zondag grote herrie im Concertgebouw. Enige manifestanten, redevoeringen houdende vanaf het balkon, worden verwijderd. Evert Comelis (1884-1931 van 1910-1919 tweede dirigent van he Concertgebouworkest) houdt een bijzonder ongepaste toespraak tot het publiek vanaf het podium en Oyens spreekt herhaaldelijk. Avonds vergadering bij Mengelberg. 

1919

12. Dezember Avonds Konzert onder Mengelberg die een geweldige contrarevolutionaire ovatie krijgt en traf bloemen bestrooid wordt op het podium. Ik zit naast Van Rees om bij mogelijke ordeverstoring op te treden maar het is niet nodig.

6. Februar Dinsdag. 's Morgens komen Van Rees und Freyer op mijn kantoor en Van Rees vertelt mij van de Concertgebouwtoestand, hoe de Orkestvereniging komplette medezeggenschap wil in het bestuur van het Concertgebouw enz. Van Rees zenuwachtig. 's Avonds Konzert Concertgebouw. Hilda blijft thuis. Ich habe Bram [van Stockum] getroffen und wir haben uns getroffen, und wir haben uns getroffen. Wir haben uns getroffen, um uns zu treffen. Don Juan und wir haben uns getroffen. Menzebergs vader ist überfordert, und Onze Willem ist ein Freund von indruk maar heeft toch gedirigeerd . Ik merk weer eens hoeveel ik van Mengelberg houd.

1920

4 jan. Gisteren heeft Oyens mij in tegenwoordigheid van Freyer voorgesteld voorzitter van het bestuur te worden. Wij zijn wat dat betreft in moeilijkheid, wollen als Van Rees nach dan ist het moeilijk hem te vervangen, daar Charles niet gewild ist, ook Van Heel niet. Vom Rath kan niet. Wat mij betreft is een bezwaar dat ik geen geld heb, niet makkelijk voor de vuist spreek en gauw moe ben. Ik zal er über denken

24. April 1920. Mengelberg in de grote zaal Concertgebouw. Reusachtig. Minister van Onderwijs spreekt prachtig. Verder war de Prins er, de Minister Buitenl. zaken, Fock, voorzitter 2e kamer en vele andere autoriteiten. Wibaut heißt gemeentebestuur war weer "geestig" Toch een knappe kerel. Reusachtig veel bloemen, jonge dames traf zegepalmen, een cantate van Dopper voor koor traf orkest, mooi. Mengelberg zeer onder de indruk, antwoordde ging en flink.

1921

4. April Zondag. Vandaag muziek van Diepenbrock im Concertgebouw. Elektra, de Hymne voor viool - Louis Zimmermann - und een stuk van "Gijsbrecht" trafen Royaards en een klein koor. Voor de pauze waren Joanna und Thea Diepenbrock in de zaal, na de pauze ook Elisabeth. Het war alles prachtig maar heel tragisch en toen Royaards declameerde ”Vergun, 0 Gott! op zijne bede, Naar uw belofte, uw 'knecht verlof Opdat hij reize in ruste en vrede, Omhoog naar het Hemelsche vredehof; Nadien ik traf mijne eigen oogen Den algemeenen Heiland zag. Die als een zon schijnt uit den hoogen, Daar ieder zich in verblijden mag ”, toen werd het Elisabeth te machtig en snikte zij. En ook später: Nu buig ik mij voor Gott, mijn lief, mijn uitverkoren! Nu Weber ik geenszins naar Uwe raad te hooren, En leg hier 't harnas af. Hier baat geen tegenweer. Ik mag Diepenbrock misschien nog zien, morgen om 11 uur.

5. April Vandaag om 11 uur toegelaten bij Diepenbrock. Een treffend gezicht. Een bijna geheel ontvleesd lichaam, geel van kleur, de ogen helder, onveranderd, en Elisabeth sympathiek en bedroefd. Ik sprak traf hem über de uitvoering van gisteren, über zijn dochters, hoe ze zo mooi waren Tür hun uitdrukking en hoe ik hem miste en hij antwoordde dat hij het heel aardig vond en dat ik niet ongerust moest zijn, hij zei: we zijn niet ongerust. Verder verzocht hij Hilda en de jongens te begroeten. Het war aangrijpend, mooi en droevig.

5. April Heden ist Diepenbrock overleden. Mengelberg komt vannacht terug uit Amerika traf veel Dollar.

7. April Heden om ½ 2 traf Hilda naar Elisabeth Diepenbrock, die wij vinden traf haar twee dochters und traf Mej. Tas, heel kalm en sympathiek. Ik ben naar boven geweest en heb Diepenbrock gezien, het war heel mooi en vredig, er war niets menselijks meer aan dat lichaam, alles geestelijk. Hij lag traf het hoofd opzijde naar links, de ogen half gesloten. Ik keek een tijd lang naar hem, naar zijn edele fijne trekken, zijn handen in elkaar gevouwen über dem Kruzifix. Naast hem aan de wand het portret van zijn moeder op haar sterfbed en de gelijkenis valt op. Hij war een edel hoogstaand mens, bijzonder begaafd, ontwikkeld een fijne geest. Hij heeft het heel moeilijk gehad, ook dikwijls geldzorgen gehad. Elisabeth Diepenbrock kümmert sich um die Daten, die Sie benötigen, um zu lesen, was Sie tun müssen. Er zal f 30.000 bijeen wurden gekauft om haar te helpen. Er zal vandaag gebeden wurde bij het lijk door de vrienden. Vandaag ist Mengelberg teruggekomen. Hij ist dadelijk gaan repeteren. Hij ist dik geworden, heeft Erfolg gehad en veel geld verdiend. Das Programm lautet: een ouverture van Beethoven, Tod u. Verklärung van Strauss (Diepenbrock von dit een afschuwelijk werk) en na de pauze het Lied von der Erde. Wij gaan er heen. Olga heeft Connie gevraagd thuis de wacht te houden en dat doet ze gaarne en ik laat mevrouw Cnoop Koopmans en een klein lief Hongaars meisje op mijn plaats zitten en ga naar de loge en val daar gauw in slaap en ga na de pauze weg na sogar Mengelberg de hand te hebben gedrukt. Een groot Kontrast: Mengelberg - Diepenbrock.           

Bernard Zweers, Komponist (1854-1924)

9. April Om 8 1/4 in der RK kerk Obrechtstraat traf Hilda, de mis van Diepenbrock bijgewoond, vervolgens 1/2 10 in der 3de volgrijtuig mede in de stoet naar het kerkhof Buitenveldert. Daar in de kerk weer een plechtigheid - de laatste absolutie. In het rijtuig gezeten traf Zweers, Charles en Freyer. Verhalen van Zweers (Bernard Zweers, Komponist) über de Rooms Katholieke kerk, waar hij niet uitgetreden is, zijn antwoord aan Van Ogtrop, die hem aanmerking maakte over Hij vertelde dat Diepenbrock und Hubert Cuypers (koordirgent en componentist 1873-1960) niet in een stad als Nijmegen zouden kunnen wonen. Ze zouden daar Tür de invloed van de geestelijkheid voortdurend tegenwerking ondervinden, en ondervinden dat de mensen hen liever niet zagen. Verder geestige verhalen über muziekuitvoeringen in de kerken in verband traf de toestemming die hij daarvoor moest hebben van geestelijke autoriteiten Van zijn zoon zegt hij: Hij maakt 't best, een kerel als een boom en hij boemelt ook braaf. Nou, dat heb ik ook gedaan, 't is verkeerd, maar ik ben toch blij dat ik ondervinding gehad heb. Daarbij zijn malle gezicht maakte het geheel heel geestig en onderhoudend. Hij vond Diepenbrock een heel diepe natuur, maar je kon niet traf hem omgaan, omdat zijn mening de enige juiste war.

1922

2 nov. Avonds de Koningin im honn abonnementsconcert. De Koningin ontvangen. Zij spreekt mij aan en Juliana geeft mij een Hand. Bauduin, Van Geen, de Prins. Het is jubileum van Wagenaar und das Programm werken van leerlingen van Wagenaar, Goudoever en Willem Pijper (1894-1947) en de Piet Hein Rhapsodie van Van Anrooy. Goudoever uitstekend Cellist. Tango en Foxtrot, Ferse Mooi. Pijpers Symphonie een wanhoopskreet gelijk. Na de pauze Wagenaars Getemde Feeks und Cyrano de Bergerac enz. De Koningin vroeg mij von ik nog viool speelde!

Johan Wagenaar Komponist (1862-1941)

3. November. Ich vergat nog te vermelden dat wij na het Konzert in de solistenkamer een boterham aten traf Wagenaar tot 3 uur. Toespraken van Röell (voorzitter bestuur nv Het Concertgebouw van 1920 bis 1933), Mengelberg en Wagenaar. Het uiterlijk van Mengelberg: wilskracht. Hij zegt: Ich bin grijs van binnen, Wagenaar ist grijs van buiten. Een aardige avond, Mengelberg in zijn Reden natuurlijk Rosse zich zelven prijzende.

Antonie Röll (1864-1940)

1924

1 december 's-Avonds konzertgebouw vergadering im doelenhotel en hebben Charles en Bunge een van de meerderheid afwijkende mening omtrent de wenschelijkheid Mengelberg als dirigent van het Concertgebouw te behouden

Chasa bij Zuort, Zwitserland het zomerverblijf van Willem Mengelberg

Willem Mengelberg (met muts) in zijn buitenhuis Chasa im Zwitserland (Links van hem Hilda de Booij und rechts van hem Charles Boissevain, geheel rechts Hendrik de Booij, Rudi Mengelberg voorovergebogen met bril.

1925

19 januari Vanavond komt Rudi Mengelberg traf mij spreken (Neef van Willem Mengelberg, der spätere Administrator werd van het Concertgebouw)

1928

29. Januar. Namiddag Concertgebouw, Ivogün, een wunderlijk begaafde zangeres. 's Avonds Diner ter vor Bruno Walter und E. [?] Im Arnstelhotel. De ijdele Röell en zijn bekomzame wederhelft. 20 Personen. B. Walter vertelt van Ivogün, hae die melancholiek van aard ist, maar heel geestig en komiek. Eigenaardig dat dit veel samen gaat. Hoe zij zonder een taal te kennen, enkel Tür haar muzikaal geheugen, een rede kan houden in het Hollands en in de andere talen die ze hoort spreken, die op de toehoorders de indruk maken in het Hollands te zijn gehouden, in de andere taal , zonder dat men verstaat wat ze zegt. Inderdaad zijn het ook geen woorden, enkel klanken die zij uit. Traf een enkel woord als Stadsschouwburg bv. er tussen. Ze moet een heel bijzonder mens zijn.

Bruno Walter Dirigent (1876-1962)

1929

20. Oktober. Das Abendessen im Amstel Hotel traf Ernest Bloch, Komponist, z'n vrouw, 2 dochters, Rachmaninov en vrouw, Mengelberg, Tilly, Oyens, Vom Rath, Rudi enz. enz. 31 Personen. Hilda war er natuurlijk ook. Ik maak rede klaar maar Mengelberg beginnt al gauw te spreken en zo komt er niets van. Es war nicht tamelijke avond. Waarom Mengelberg de Muziek van Bloch uitvoert ist ein Raadsel.

Ernest Bloch Komponist (1880-1959)

1930

Woensdag 24 september Met Dopper, Rudi Mengelberg und Collot d'Escury (bestuurslid Concertgebouw) naar de begrafenis van M. Noordewier, Zoon van Aaltje, die zelfmoord pleegde. Hij war Deckel van het Orkest. Die Hilversum Ferse veel belangstelling, zag daar Elisabeth Diepenbrock oa Ik behoefde niet te spreken, hatte wel bedacht wat ik zou zeggen. Het zou heel kort geweest zijn.

1931

29 maart. Naar de Mattheus Leidenschaft. De uitvoering war prachtig, vooral wat de koren aanging. Onder de Solisten war Mia Peltenburg, Carl Erb und Gemaniëreerd. De uitvoering war über das geheel ontroerend. Wir haben ein Restaurant im Amstelhotel, 52 Mensen, ter ere van Mengelberg. Het diner uitstekend maar ik at weinig en drink nagenoeg niet. Intussen werden wij vermaakt Tür de Berlin Harmonistische Gesellschaft, een zevental mannen die zongen op de manier van de Revelers, Fersenschlag. Dansen lernte eine Jazzband und Hilda kennen und widmete sich einer Walsje. Om 3 uur naar huis. Aardig om te zien het plezier van Mengelberg en de aardige wijze waarop hij omging met the Revelers. Der Sprachwagen Alexander Schmüller (1880-1933), vooral heel aardig waarin hij Mengelberg aanspoorde om nu voortaan in Holland te blijven. - Keyserling, die zeide dat men om een ​​philosoof te worden de wereld om moet gaan in tegenstelling to Kant die een groot philosoof war en Koningsbergen nooit heeft verlaten. De beschaving van Amerika die te meer vervlakt naarmate het aantal verdiepingen stijgt. 

Feestelijke bijeenkomst im Amstel Hotel (1931) Mengelberg in der Mitte vooraan, verbindet van hem Hilda de Booij-Boissevain, .rechts van hem zijn vrouw Tilly. Direkter Achter Hem de Alt Ilona Durigo. Verder vele prominenten aanwezig, Heineken, Cornelis Dopper.

29. November, Zondag. s-Middags naar het Concertgebouw, halb en halb verwachtende dat er iets gebeuren zou omdat een deel van het publiek ontstemd is omdat gedurende het konzert geen hulde betuigd war aan Evert Cornelis. Er gebeurde echte niets. Mooie Cherubini. Vioolconcert Beethoven van Louis Zimmermann, altijd weinig interessant maar goed gespeeld. Variaties van Reger, mooi maar lang

Louis Zimmermann Bratschist en eerst Konzertmeister van het Concertgebouworkest (1873-1954)

1933

Donderdag 21. Dezember. Hedenavond ist zehn 10.40 geboren Johanna Maria, dochter van Tom en Ot. Tom telefoneerde toen het Art 3 Minuten oud war. Ich war ein guter Freund von Concertgebouw. ​​Erna Rubinstein hatte ein Konzert von Max Bruch. Ze ist een uitstekende violiste, zonder ziel.    

1934

12. November, Maandag. Gisteren, zondag, een mooie uitvoering van de 3de van Mahler in der Concertgebouw onder leiding van Bruno Walter. Hoe mooi en gevoelig waren de trompetsolo en in de verte de posthoorns in het derde deel. Maartje bietet einen Mooie-Stiel an. Wij Dineerden's Avonds im Hotel de l'Europe als Gasten van Heineken, Voorzitter van Het Concertgebouw. (blijkens de in het dagboek getekende tafelschikking waren er tien mensen. Bruno Walter zat links, mijn grootvader rechts van de gastvrouw). Bruno Walter ist een zeer ontwikkeld Mann, niet alleen op zijn eigen gebied maar op allerlei gebieden. Hij zegt dat men in het algemeen omtrent Amerika geheel onjuiste begrippen heeft. Die Tür für alle Allergien ist eel geheel nieuw, oorspronkelijk ras ontstaan, geniaal, nog onaf.

1935

Foto van Willem Mengelberg opgedragen aan mijn lieve vriend H. de Booij juni 1935

1936

4. Februar. Sam Bottenheim (zaak waarnemer van Mengelberg) ist veroordeeld wegens een belastingdelict. Verder heeft hij voor f 70.000 ongedekte Schecks getekend en gaat de kast in. Ook heeft hij Amerikaans Geld van Mengelberg opgemaakt, waardoor deze ook misschien in moeilijkheden geraakt omdat hij vroeger moet verklaard hebben in Amerika geen geld te bezitten

13 maart. Met de zaak Mengelberg staat het Fersenschläfer. Een bezoek van Jitta heeft tot niets geleid. Hij ontkent alle schuld terwijl prof. Russel zegt dat hij zeker in de gevangenis zou komen zo alles bekend werd. Bottenheim zal als het uitkomt chantage plegen.

29 maart Zondag na de preek naar Marthe. Sogar gesproken über Mengelberg. Zij zegt dat men ”zo het land heeft aan Mengelberg, dat men het aangenaam vindt als hem iets overkomt dat onaangenaam voor hem is. Männer hoopt dat hij in de gevangenis komt en dat hij er niet in zit verwondert de mensen die offen über zijn dat hij geknoeid heeft traf de belasting (Marthe Voorhoeve, de weduwe van Professor N.Voorhoeve. Zij musiceerde vaak met mijn grootvader en war aanhangster de anti-Mengelbergpartij, die Evert Cornelis de voorkeur gaf als dirigent).

31. März Dinsdag. Vandaag onze Willem Mengelberg voor de rechter als getuige in the strafzaak Bottenheim. Het lezen van het verslag in het Handelsblad stemt niet aangenaam, aangezien het bijna niet denkbaar is dat hij zo weinig van zijn geldzaken zou hebben geweten as hij voorgeeft.

1 april woensdag '36. Gisteren heeft Mengelberg für die rechtbank. De verslagen van deze zitting staan ​​het am besten in de Telegraaf van gisteren en hedenochtend. Mengelberg heeft als getuige de eed afgelegd en men kan dus niet aannemen dat hij onwaarheid heeft gesproken zonder hem van meineed te entfernenigen. Toch is het moeilijk zulk een volslagen onbekendheid met de staat zijner finanziën bij een mens te aanvaarden. Om 3 uur vergadering van het Concertgebouw, waarin wij bekend worden traf de eisen van bezuiniging van Rijk und Gemeente, die zeer ernstig zijn. Moeilijkheden traf Mengelberg mit dem Konzert, nachdem er das Datum und das Konzert mit dem Deventer erreicht hatte. Oyens stuift op en zegt dat Mengelberg, Tilly en Russel leugenaars zijn en dat hij geen andere banden dan zakelijke meer met hen heeft.

20. April Gisteravond naar konzertgebouw, herdenking sterfdag Mahler. Een Prachtig Konzert. Ich hatte Geen Slaap, Hetgeen Zeer Bijzonder ist en Genoot Dientengevolge Zeer Bijzonder. Er war zwei Franse dames die begeisterten waren zowel über het orkest als über den Duitsen baszanger en über onze Jo Vincent die onovertrefbaar war in der IVde Symphonie van Mahler. De Lieder eines fahrenden Gesellen waren zo roerend. Op zulk een avond vergeeft men Mengelberg veel.

Jo Vincent Zangeres (1898-1989)

1937

10. Februar. Namiddag vergadering Concertgebouw waar het voornaamste punt, hoe het bestuur zal staan ​​tegenover de operaplannen van de Wagnervereniging.

22. Februar. Gisteren - Zondag - traf Hilda naar Richard van Rees, den 84 jarigen, oud-bestuurder van het Concertgebouw, als Wonende im Hotel Duin en Daal te Bloemendaal. Het is aardig die drie cahiers te lezen, al bevatten ze niet veel bijzonders. Gedurende het Konflikt im Jahr 1904 vertrouwden wij Van Rees niet. Hij ist niet van de kwaliteit Sillem. Im Saum zat meer stijl.

1938

Het ist nu 12 mei. Wij zijn dadelijk na onze thuiskomst [op 4 mei, van een reis naar Italië] gevallen midden in de feestelijkheden van het Concertgebouw, uitvoeringen van de 8ste van Mahler, een feestelijke bijeenkomst waarbij de Egmont ouverture de waarbij een aantal toespraken werden gehouden; de laatste door Heineken (Dr. HPHeineken, voorzitter van 1934-1946 van het Concertgebouw en bierbrouwer), onze voorzitter, die zich aan het slot ontpopte als een gelovig mens, die zich weet onder een hogere macht; een muziektentoonstelling im het Museum, een uitvoering in Carré, van Pierement tot Mengelberg. Heineken en Oyens kregen de Leeuw, een success dat niet zonder moeilijkheden schijnt te zijn bereikt daar op beide zedelijk leven aanmerking scheen te worden gemaakt in hofkringen en de Leeuw nu eenmaal het opschrift heeft: Virtus Nobilitat.

Donderdag 16 juni. Een bezoek aan Dopper wird. Hij krijgt dagelijks inspuitingen om hem te kalmeren, maar de nachten zijn in weerwil hiervan vreeslijk als de inspuiting uitgewerkt heeft. Wij spraken über de oude tijd, über Diepenbrock, Mengelberg, Van Rees enz., Über de muziekstukjes die hij voor ons en onze kinders maakte. Ik ben al weer niet hartelijk genoeg voor hem geweest, heb hem veel te zelden opgezocht

1939

Cornelis Dopper-Komponist (1870-1939) (Gedeelte van foto im Amstel Hotel 1933)

1940

Krantenknipsel in het dagboek: Uit het Telegraaf van 10 Juli 1940 Mengelberg in gesprek traf de "Volkischer Beobachter"

PROF. Dr. WILLEM MENGELBERG, der naar men twee concerten traf het Berlijnsche Philharmonische Orkest gegeven heeft, ist ter führenheid van dit bezoek aan de Duitsche hoofdstad door dr. Hans Erman für den „Völkischen Beobachter“. geïnterviewd. "Eigenlijk", aldus de interviewer, "wild wij uitsluitend over muziek spreken." Über das Concertgebouw, die "Philharmonie" von Amsterdam, über das jongere Nederlandsche Component Pijper, Voormolen, Badings und Rudi und Karel Mengelberg, über die Vertellen und über die Politik! Hij kon nóg zoo dikwijls zeggen: "Ik ben, een musicus, politieke dingen kan ik niet bespreken!" - in den volgenden zin war hij toch weer bij de politiek. „En daarbij heb ik de groote gebeurtenissen in Holland niet eens meegemaakt, ik war namelijk al in Duitschland. U kunt zich voorstellen hoe wij aan de radio hingen in die dagen. " "Wij" - dat ist Willem Mengelberg en zijn echtgenoote, die den dirigent begeleidde. “Toen de wapenstilstand gesloten werd bleven wij den heelen · nacht op; het was te Bad Gastein, en al was ik er tien maal voor de kuur, wij zetten ons traf alle vrienden, lieten champagner komen en vierden dit grootsche uur. Het is werkelijk een grootsch uur, de wereldgeschiedenis zal dat bevestigen. Europa komt in nieuwe banen. “ En von zijn landgenooten. Zoo denken? “Natuurlijk waren er in Holland personen en kringen die anders georiënteerd waren, maar naar ik hoor laat zich vaststellen, dat die al rijkelijk veel geleerd hebben. Zeker, ons leven hatte veel Kontakt mit dem Westen getroffen, dat Kontakt ist verstoord, ook de invloed van de Westelijke Kultur ist afgesneden - maar…. ” 

Hij zet zich achterover in zijn stoel, ziet me doordringend aan: „Maar ik vind dat heelemaal niet zoo erg. Stel u zich eens voor, dat het anders gekomen war. Dat zou veel erger voor het Nederlandsche Cultuurleven geweest zijn. Immers wij zijn altijd bijzonder nauw traf juist het Duitsche geestesleven verbonden geweest. En wanneer het Westen terugtreedt zal Duitschland nog sterker op den voorgrond komen. Ik heb zoo juist een krantenknipsel ontvangen, traf dezen brief. “ 

Das kurze Wort gehaald, das krantenknipsel wordt voorgelezen: Onze Theater zijn geöffnet, de Bioscopen geven hun gewone voorstellingen, de Straßenbahnen rijden, de kinderen spelen op straat en wanneer een vliegmachine aan den hemel verschijnt blijft iedereen aan zijen werk , de menschen ademen op…. Zoo stond het in de Hollandsche krant Mengelberg meent, dat er geen beter getuigenis voor den nieuwen Nederlanschen opbouw bestaat staat dan juist dit praatje in het dagblad: En wanneer nu alle kunstzinnige en wetenschappelijke werk verder gaat als in vredestijd zal het moeten hebben; ik althans geloof dat. " 

En plotseling komt hij weer terug op die personen en kringen waar hij te voren gewag van hatte gemaakt: „Wat zijn het allemaal kortzichtige lieden geweest. En hoe verstoken van alle inzicht waren de politici der Westelijke mogendheden, die de den oorlog veroorzaakt ("heraufbeschworen") hebben. Hoe dikwijls heeft Adolf Hitler bewezen tot vrede bereid te zijn; bijna hield men het voor onmogelijk, dat hij altijd weer de hand uitstrekte tot vergelijk. Zijn tegenstanders moeten blind von kwaadwillig geweest zijn. wanneer zij geloofden dat te kunne negeeren.

Wij willen aan den arbeid gaan. Wanneer ik mijn reeds aangegane verplichtingen in Duitschland vervuld heb dan wil ik in Holland blijven. Holland beft zijn kinderen thans noodig, het heeft ook mij noodig. Wij willen werken en aan de toekomst gelooven “.

En - aldus besluit de interviewer - muziek maken. Heden in der Philharmonie te Berlijn. En dan alle dagen verder in der Concertgebouw van het weer vredige Amsterdam.

Onder het artikel schrijft mijn grootvader: Dit doet denken aan augustus 1914.

Krantenknipsel in het dagboek van mijn grootvader Interview über ein Interview

In een donker Amstel-Station Stapte de Professor uit den trein - den laatsten, en veel te iaat - vergezeld van mevrouw ~ Mengelberg en zijn impressionario, den .heer Johan Koning. Im Amstelhotel zou hij "sogar te woord staan" en dit lijde uit tot een regelrecht interview, wollen hij hatte vernomen van de ondergrondsche pogingen, in Nederland gedaan, om een ​​campagne tegen hem op touw te zenen, traf anonieme pamfletten in brievenbussen gestopt.

“Ik ben niet anders teruggekomen dan ik heengegaan ben. Vele menschen schijnen hier veranderd te zijnik ben niet veranderd. Ich bin nicht bereit, etwas zu tun; deze behoeft geen andere te zijn dan zij altijd was en nu is. Nooit ben ik iets anders geweest dan een ging Nederlander en een musicus. Ik heb mij nooit traf politiek bemoeid, doch Männer probeert mij altijd in de politiek te betrekken. Het merkwaardige is, dat mijn goed Nederlanderschap nooit in twijfel getrokken is dan sedert 1933. Voor zoover ik mij herinneren kan, waren wij toen in voll vrede met Duitschland. Während des nationalsozialistischen Regimes im Duitschland begannen die Männer in Duitschland dirigeerde. Ik dirigeerde ook in Engeland, doch dit nam men mij niet kwalijk. Ik dirigeerde in Brüssel en Parijs, doch dit werd mij toegestaan. Men nam mij zelfs niet kwalijk, dat ik in ltalië orkesten aanvoerde. Duitschland war echt tabu. Waarom? Uw eigen orgaan betoogde altijd, dat wij, Nederlandsche natie, er belang bij hadden, dat Duitschland bloeide, omdat wij achterland van Duitschland zijn en het groote doorvoerland. Geen enkele Nederlander traf gezond verstand kan ontkennen, dat wij, traf onze groenten, traf onze visch, traf onze zuivelproducten en vooral traf onze koloniale producten belang hadden bij een welvarend Duitschland. Mij ​​persoonlijk gehört deze dingen toch niet aan? Ik dirigeerde, doch als dirigent geloof ik te mogen zeggen, dat ik Rosse den naam en den roep van Nederland heb uitgedragen…

Op eenmaal betteln ik de misdaad pro-Duitsch te zijn Ik war pro-Duitseh, traf goed recht. Mijn voorvaderen waren Duitscher en sedert wanneer is het in Nederland een misdaad pro of anti iets te zijn? De heer Colijn war pro-Engelsch: Heeft Männer hem verweten een Landverrader te zijn? Het war in Nederland nooit een misdaad pro-Engelsch von pro-Fransch te zijn, mits men slechts niet pro-Duitsch war. Ik heb er nooit iemand scheef op aangekeken wanneer hij anti-Duitsch bleek te zijn - dat was zijn goed recht. Doch waarom moest ik belasterd wurde omdat ik van mijn sympathieën voor Duitschland liet blijken? En verder war ik een musicus en liet deze sympathieën niet doorwerken op het gebied der muziek. Ik heb overal gedirigeerd. voor alle nationaliteiten, voor alle menschen en had slechts één doel: den roem van Nederland als Europeesch muziekcentrum te verbreiden. Iedere onderscheiding, die ik ontving, war een onderscheiding van deze werkelijkheid

HET GLAS CHAMPAGNER. 

Ik ben in mijn leven gewoon geraakt aan haat en afgunst “, zoo ging prof. Mengelberg voort. „Sedert 1933 ist er tegen mij een ondergrondsche campagne aan het welk - ik heb er mij niet aan gestoord, zoomin als ik er mij nu aan stoor. Ich habe mich mit dem Thema befasst, das ich in einem Interview mit dem Völkischen Beobachter getroffen habe, als ich noch nie zuvor ein Interview geführt habe. "Professor Mengelberg trinkt Champagner, terwijl Nederland capituleert" ist de teneur van deze hetze. 

Ik stel voorop dat van deze geschiedenis geen woord waar ist. De verslaggever van de "Völkischer Beobachter" war tegenwoordig bij een gesprek, dat wij im Hotel te Berlijn hadden. Er werd over en weer gesproken en uit enkele flarden van het gesprek moet hij verschillende dingen verkeerd verstaan ​​hebben. Ik kom hier nog op terug, willst du allereerst het volgende zeggen: Als ik nu eens den avond van de Nederlandsche capitulatie een glas champagne ~ gedronken hatte? 

• Wij waren im Duitschland en vernamen daar de tijding. Daten Land in den oorlog betrokken war: Wij wisten van niets en maakten enkele dagen van agonie Tür van ontzettende über alles wat ons in Nederland dierbaar war. Het zal mijn vijanden wellicht zonderling schijnen, doch ik heb hier ook vele vrienden, verwanten, ik heb hier mijn levenswerk - het Concertgebouworkest - de Nederlandsche muziekcultuur. Het spel der groote politiek is mij vreemd, doch ik dacht aan al die vrienden en verwanten en aan mijn vaderland. Toen kwam plotseling de tijding, dat Nederland gecapituleerd hatte. Wilt u mij eens in gemoede zeggen, voor hoeveel Nederlanders dit bericht een bevrijding was - hoeveel Nederlanders traf vrouwen en kinderen, traf jongens en mannen in het leger, traf dankbaarheid dit bericht hebben vernomen?  

Om nu op het Interview in de Völkischer ”terug te komen - dit war geen Interview, meer een Impressie. Dat blijkt wel hieruit: ik war op dag der NederIandsche capitulatie niet in Bad Gastein doch in Frankfurt en mocht er niet vandaan. Wij hebben gehuild van opluchting toen wij hoorden, dat de vreeselijke beproeving voorbij war. En wir hebben een kopje dich gedronken. - De redacteur van de "Völkischer" verwart twee data en hij zal dit vermoedelijk al vergeten zijn en het trouwens niet zoo belangrijk vinden als mijn Nederlandsche vijanden, die met anonieme brieven tegen mij hetzen. Den 25den Mei ben ik een kuur gaan doen in Bad Gastein. En het war dáár, dat wij het bericht van de bezetting van Straatsburg Tür de Duitsche troepen vernamen. Bij die Organisationsheid war een onzer vrienden, een Fransch-Duitscher. zoo gelukkig, dat hij een flesch champagner liet aanrukken en toen heb ik een glas meegedronken. Dit Detail ist Tür den Redacteur van de "Völkischer" verkeerd begrepen en en hij heeft de data verwisseld. Hiermede ist voor mij de kwestie gesloten. Mijn vrienden kennen mij voldoende - degenen, die zich Tür anoniemen laster vroeger en nu hebben laten beïnvloeden, interesseeren mij niet. Het doet er alles zoo weinig toe. Ik blijf nu eenigen tijd in Nederland om besprekingen te voeren Richtliniende het Nederlandsche muziekleven en ik hoop nuttig werk te kunnen doen voor den verderen opbouw ervan ”.

8. August 1940 Ein kurzer Brief von Hilda und Willem Mengelberg:

Beste Willem. Ich werde das Interview über ein Interview führen und es wird sogar ein Interview über die Mentalität des Vrouwens und ein Gespräch über die Legenden geführt. Ik denk wel dat het overgroote deel van ons dacht in de eerste plaats aan ons Vaderland en daarna pas aan onze kinderen en mannen en onszelf. Ik kan voor mezelf spreken: twee zoons en twee schoonzoons onder de wapenen en ik heb geen oogenblik aan hen gedacht. Alleen aan Onze Koningin und Ons Vaderland. Daar je je openlijk als Duitscher bekent, kan ik je gevoelens niet euvel duiden, maar ik voelde behoefte je sogar doen weten wat er oming in het hart van een oude Hollandsche vriendin. Wir haben Allen, Mannen en Vrouwen. Ich weiß nicht, was ich tun soll. Alfred nog leeft en ook waar hij zijn Koningin en vaderland dient, ik verlang soms onuitsprekelijk naar hem. Mochten wir hem verloren hebben als de Vrede eenmaal komt, dan zal ik getroost wurden Tür de gedachte, dat hij voor zijn Koningin en Vaderland gesneuveld ist. Hartelijke groeten aan Tilly. Je Hilda.

Zaterdag 17 August. W. Mengelberg heeft Hilda geantwoord op haar brief [Nav een kranteninterview über das eerder verschenen Interview traf Mengelberg, waarin deze aanneemt dat het merendeel van de Nederlandse bevolking blij wurde de wapenstilstand, in the bijzonder de vrouwen getroffen]. Het antwoord [niet bewaard] van Willem betekent zeer weinig.

26. Oktober 1940 Artikel in Handelsblad:

PROF. MENGELBERG ÜBER ZIJN CONCERTEN VOOR "VREUGDE EN ARBEID" "Naar zooiets heb ik mijn leven lang gestreefd." 

"TIJDENS DE PERSCONFERENTIE IM HET AMSTEL HOTEL TE AMSTERDAM" traf und sprach die Tür des "Vreugde en Arbeid" von NVV Links prof. DR. W. Mengelberg, rechts HJ Woudenberg, Kommissar van het NVV

"Meer dan veertig jaar lang heb ik nu volksconcerten gedirigeerd". zeide prof. dr: WilJem Mengelberg gistermiddag op een door het NVV belegde persconferentie ter aankondiging van de organisatie "Vreugd en 'Arbeid". sterben, naar wij dezer dagen reeds hebben entfernen, hier te lande een soortgelijke functie wil vervullen als de organisatie "Kraft durch Freude" im Duitschland, al wil zij daarvan dan ook geen klakkelooze nabootsing zijn. De heer HJ Woudenberg. commissaris van het Verbond, hatte tevoren de bedoeling van deze organisatie uiteengezet, doch daarvan hebben wij Schilf verschmelzen gemaakt. 

De heer Mengelberg nu zeide zeer verrast te zijn te vernemen van al de plannen die "Vreugde en Arbeid" op haar programma heeft staan. "Ik vind ze prachtig", zoo sprak hij; “Naar zooiets heb ik mijn leven lang gestreefd. De kunst is er niet alleen voor menschen met veel geld of voor zeer ontwikkelden, zij is een zon. die voor alle menschen moet schijnen. Toen ik zeven jaar war in mijn vaders atelier aan muziek en voordraohtsavondjes hielp ik al mee. Toen ik später dirigent aan het Concertgebouworkest werd heb ik dadelijk in het bestuur gezegd, dat er ook concerten moesten worden gegeven waar alle, menschen naar toe zouden kunnen gaan. Ich werde niet verklappen. was alles achter de schermen ist gebeurd, maar het heeft veel moeite gekost die volksconcerten er door te rijgen. Ze zijn er echt gekomen en die er naar toe gaan zijn menschen, die een wezenlijke behoefte hebben eens te vertoeven in een mooie, ideëele atmosphär. " 

Zich nogmaals wendend tot den heer Woudenberg, zeide prof. Mengelberg; »Ich weiß nicht, was ich tun soll. Als ik u helpen kan doe ik dat graag. U kunt altijd op mij rekenen! De wereld heeft dit noodig. " 

Men weet, dat op 3 November te Amsterdam en op 9 November in Den Haag de eerste concerten onder auspiciën van de organisatie Vreugde en Arbeid ”zullen wurden gegeven voor de arbeiders, der Deckel zijn van de onder het NVV ressorterende vakbonden, Prof.Mengelberg zal beide concerten dirigeeren.

Überschrift van mijn grootvader: Mengelberg uit zich weder op weinig gelukkige wijze tegenover de pers.

Zondag 15. September. Mengelberg heeft zich Tür zijn uitlatingen in Duitsland hier onmogelijk gemaakt. Het orkest en ook het bestuur hopen dat hij weg zal blijven.

4. Oktober. Gisteravond het eerste Konzert onder Mengelberg. Wij bleven thuis en luisterden Tür de Radio. Er gebeurde naar het mij schijnt niets bijzonders. Hoe het applaus is geweest bij het eind weet ik niet, daar na 9 uur geen uitzending meer plaats heeft.

Schilderij van Hendrik de Booij (1867-1964) gemaakt Tür Bart Peizel 1942 von 1943

1943

14. Oktober 1943. Onze lieve vriendin Tilly Mengelberg ist gestorven aan kanker. Wij zagen haar herhaaldelijk bij ons, wat een prettig gevoel is, vooral nu de vriendschappelijke verhouding traf Willem Mengelberg onmogelijk is geworden.

2. November. Mengelberg heeft zijn tournee afgezegd, gaat dus niet naar Kopenhagen, waar hij 10.000 Zw. Frs zou hebben verdiend. Hij verkeert in geldnood door de omstandigheden, ist weer te Zuort. Hij heeft in een in de Duitse taal gesteld schrijven zijn vrienden, ook de Hollandse, bedankt voor de belangstelling ondervonden bij het sterven van Tilly. Men zegt dat hij geheel verslagen is, en dat het goed zou zijn als hij nu maar stierf.

1945

maandag 1 januari Gisteren waren wir trafen uns drieën op een konzert van [Herman] Schey in de woning van bisschop Vrede en zijn vrouw. Bisschop van de Vrije katholieke kerk, en zijn vrouw ist feitelijk niet zijn vrouw, will hij ist nog gehuwd, wil scheiden, maar z'n vrouw weigert dit. Schey zong prachtig, Psalmen van Dvorzak, Lieder van Moussorgsky, van Wolff und van Brahms.

10 juni Er war gisteren een konzert in de grote zaal van het Concertgebouw, dat stampvol was, waar optraden die vaderlandslievende flinke kunstenaressen zoals To Versteegh en de meisjes Diepenbrock, die zich niet opgaven bij de Cultuurraad en dientengevolge. Fijner ware mi geweest zo zij zich voor zulk een demonstratie niet hadden geleend, die immers een ietwat farizeeïsch karakter hatte. "Hier, ik dank u, dat ik niet ben als de tollenaar". Bij hen die zich wel opgaven waren het dikwijls omstandigheden zoals gebrek aan geld, die hen daartoe dreven, soms noodzaakten.

25 juli. Gehoord dat het Concertgebouw zijn eerste konzert wilde beginnen traf het Wilhelmus, maar dat het Militair Gezag die niet heeft toegestaan ​​und dat het orkest nu staakt als het niet wordt toegestaan.

7. Oktober. Heineken trank een borreltje bij ons. Hij praat graag, ist ein ontwikkeld Mann. Bijzonder lelijk, maar traf een vriendelijke uitdrukking. Hij vertelt te hebben gehoord dat Willem Mengelberg erg terneergeslagen is en er niets van begrijpt wat men in Nederland tegen hem heeft. Hij kan zich hier niet meer vertonen, welke verdiensten hij ten opzichte van het muziekleven ook toont.

19. November Marthe jarig en bracht haar een bezoek .Daar vond ik Nelly Bodenheim van die aardige kinderboekjes, Willem Andriessen {en andere}. Andriessen zeide oa dat hij Rudi Mengelberg veel te zwaar gestraft vond en zo kwamen we op de doodstraf.

1946

2 Augustus. Naar de RK begraafplaats Buitenveldert en daar gesproken traf grafsteenhouwers in verband traf graf Geraldine [Ierse nicht van Hilda, hier in l945 overleden] en vervolgens naar de graven van Diepenbrock en Der Kinderen. Als ik voor die graven sta dan voel ik heel weinig, von liever in het geheel niets voor verbanden. Mijn lichaam ist een afgelegd pak dat op natuurlijke wijze in stof overgaat. Von dit nu gaat met behulp van wurmen ist mij om het sogar. Er blijft een graf met gedenkteken waarvoor achterblijvenden gedurende een stinkt van jaren kunnen staan ​​met liefde in hun hart, een plek waar zij tot bezinning kunnen komen en zich zullen kunnen afvragen: ben ik op de goede weg. Zulke gevoelens komen moeilijker bij het aanschouwen van een Urne traf sich als. Zo stond ik dan voor het graf van dien besten Diepenbrock.

1947

5 Januari. Gisteren Rudi Mengelberg, Vertelt op mijn verzoek een en ander over de Finanziën van Willem Mengelberg en de wijze waarop hij die beheerde. Hij schonk een belangrijk bedrag aan zijn broeder Hans en ook meer dan f 50.000 aan den ouden Gröthe. In Amerika verdiende hij 3000 Dollar pro Konzert. als heeft hij niets von zeer weinig.

18. April Hilda heeft in de haast getekend op een brief aan de Ereraad Willem Mengelberg. Mengelberg worttür zeer velen gehaat en als een 1e klasse ellendeling beschouwd, wat hij niet heeft verdiend. Hij heeft Tür zijn optreden, onhandige uitingen enz. zich reeds vóór de oorlog bij zeer velen gehaat gemaakt, zou onmogelijk weer hier kunnen komen dirig, zulk een optreden zou zeer veel tegenstanders, zeker een demonstratie in het Concertgebouw teweeg brengen. Terwijl hij eigenlijk een kind is een goed hart en zich zeker niet heeft kunnen denken dat er iets kwaads lag in dirig voor Duitsers, die zijn landgenoten zijn. Hij war Duitsgezind, maar zeker niet anti-Nederlands. De Koningin heeft hem de huisorde van Oranje ontnomen nog vóór de uitspraak van de Ereraad. Hilda betreurt dat zij tekende, te haastig, toen Elly Heemskerk Plotseling traf die kurze Kwam. Ik meende niet te moeten tekenen omdat ik zeer onlangs Tür de perszuiveringscommissie war gestraft, hatte het anders misschien ook gedaan, uit vriendschap voor Mengelberg, al vind ik hem ook nog zo onmogelijk. Ich traf mich mit Begaan, vind dat hij te ongunstig beoordeeld wordt. Bij velen hebben nog altijd gevoelens van wraak te overhand, ook een negatie van de gedachte "wie uwer zonder zonde is werpe de eerste steen".

23. Oktober. Mengelberg ist nu in hoger beroep veroordeeld tot 6 jaren in plaats van levenslang ontzetting van het recht van dirigere enz., Ingaande juli 1945. Hij zal dus eerst über 3½ jaar zijn schuld geboet hebben en zal dan zijn 80ste jaar hebben voleindigd. Een zware straf, als Männer rekening houdt traf hetgeen hij heeft gedaan en zijn grote verdiensten. Er ist veel verteld über Mengelberg wat overdreven von geheel onwaar war. Al die verhalen werden gevoed Tür de afkeer die velen die hem niet kenden voor zijn persoon hadden. Zij die hem kenden hielden van hem traf zijn fouten. Zijn verdiensten als dirigent van het Concertgebouworkest waren schitterend. En al war hij niet gauw tevreden en vergde hij daardoor heel veel van de orkestleden, ook zij zien nu in van welke grote waarde hij voor het orkest en voor het gehele muziekleven is geweest. Onlangs sprak ik Stips, den Bassisten, 1904 und später voorzitter van de orkestcommissie, destijds een opstandig karakter. Hij war blij mij weer te zien, sprak van die mooie oude tijd, die tijd onder Mengelberg „Dát war een grote mooie tijd. Hij war geen Jodenhater, zoals ze zeggen “. De voortreffelijkheid van het Concertgebouworkest heeft het te empf aan Mengelberg. Het schijnt dat zulke eigenschappen, eenmaal verworven, niet spoedig verloren gaan, een orkest verkrijgt een zekere traditie, verliest die niet zo gauw. Die nauwgezetheid verkreeg het Tür de grote eisen die Mengelberg er aan stelde. Hij war ein harter Werker. Na een vermoeiend avondconcert ging hij, na zich te hebben doen masseren, weer aan het werk, het bestuderen van de partituur, nodig voor het volgende, tot laat in de nacht, ja zijn enige lectuur war eigenlijk die partituren. Hoe dikwijls het orkest ook een werk had uitgevoerd, as het weer op het programma kwam dan ging hij het instuderen alsof het nog nooit war ingestudeerd, telkens weer nieuwe Passagen vindend will hij hield daarbij lange, voor het orkest vervelende uitleggingen. Ja, zeide men mij, hij tergde het orkest, soms met opzet, om het in een staat van woede te brengen, waardoor de uitvoering in eichel gewonnen. Hij hatte weinig Takt, zijn enige ware belangstelling war muziek, en het kan daarom niet anders von hij moest bijzondere gevoelens van waardering gevoelen voor het land dat die muziek voor het grootste deel hatte gemaakt - Duitsland. Voor politiek hatte hij grote minachting, ook voor couranten. Uit zijn prille jeugd zijn aardige verhalen van zijn lieve Moeder die vertelde hoe hij in schoolgevechten nooit dacht aan opgeven, hoe hij als klein kind aan de piano zat te improviseren en dan plotseling in mineur overging. "Hij speelt in mineur" zei zijn Moeder, "dan heeft hij het in de broek gedaan". Männer krijgt de indruk van gebrek aan objectiviteit bij de leden van de Ereraad. Dit gebrek maakte het de Ereraad onmogelijk zich vrij te maken van de geest van afgunst en haat om Mengelberg. 

1950

15. Januar. Gisteren ben ik tegenwoordig geweest bij het afscheid van Von Balluseck (Hufdredacteur Algemeen Handelsblad 1929-1950), eerst aan een Mittagessen bij Dikker en Thijs, vervolgens in het Handelsblad bij een receptie. Toen het gesprek op Mengelberg kwam vertelde Von Balluseck enige aardige indrukken van ontmoetingen traf Mengelberg. Eerst in Amerika im Jahr 1921. Het eerste Konzert eröffnet traf een Ouvertüre Oberon, waarbij de Franse hoorns (zo zeide vB) traf traf een geweldige hoornstoot, Een van de hoorns blies daar een geheel verkeerde toon. Volgende dag war vB bij de repetitie. M. riep de hoornist bij zich, die erkende fout te hebben geblazen, omdat hij zenuwachtig war Tür het 1e optreden onder Mengelberg. Neen, zeide M., dat war niet de reden, er war een ander. Welke? Dat uw Embouchure niet goed war. Verontwaardigde ontkenning van de hoorn. Ik zal 't U tonen zei M., Geef mij uw instrument eens. En toen zette M. de hoorn aan zijn mond en blies dadelijk de toon die de hoorn hatte moeten blazen in volle kracht. Verbazing van het orkest dat een dirigent ook met een hoorn terecht kon. En het gevolg war dat hij verder traf dit orkest alles kon doen war hij wilde. Een ander geval wurde een Frans orkest getroffen. Bij een zeker muziekstuk moest veel meer "liefelijkheid" naar voren komen. M. vroeg toen aan het orkest wie hunner getrouwd waren. De getrouwden moesten de handen opsteken. M. zei toen dat hij zag dat er nog te velen onder het orkest waren die de constante liefde van een vrouw niet kennen en dat hij daaraan toeschreef dat de melodie niet lieflijk genoeg had geklonken.

1951

27 januari Concertgebouw. Er war ernsthaftig verschillen van mening ontstaan ​​über de vraag von Paul van Kempen al dan niet zou mogen dirigere in het Concertgebouw. Gedurende het konzert van zaterdagavond 27 januari hebben reeds ongeregeldheden plaats gehad, maar op het konzert van zondag 29 jan. werd het erger, waarbij nog kwam dat de meerderheid der orkestleden het podium verliet omdat zij zich niet in staat achtten in de sfeer van onrust muziek te maken. Het koor war het daarmee niet eens. En slotte ontsloeg het Bestuur van het Concertgebouw de leden van het Orkest die het Podium hebben verlaten.

Dinsdag 30 Januari. Op 2 uur thuis, waar Heentie (nicht van Hilda de Booij-Boissevain, haar man Dick Mesman war Basklarinettist van het Concertgebouworkest) bij Hilda zit en vertelt van de gang van zaken om het Orkest. Blijkbaar wordt het nu een revolutie. De 75 orkestleden die niet wilden von konden spelen wensen niet terug te komen onder het Bestuur doch willen een geheel nieuwe organisatie oprichten.

1 Februar. Het gesprek draait meestal om het Concertgebouwconflict. Het optreden van het Bestuur, in het bijzonder van De Jongh Schouwenburg, wordt algemeen onbesuisd gevonden.

14. Februar. Na het herlezen van een Interview im Jahr 1940, gepubliceerd in de Telegraaf, ist het portret van Mengelberg weder uit onze kamer verdwenen. Gisteren een aantal oude brieven uit mijn konzertgebouwtijd, die Mengelberg aan mij schreef, voorgelezen aan Hanna (Hanna van Eeghen, nicht van Hilda de Booij-Boissevain) und Engelien (dochter van Hendrik de Booij) en ik voel daaromen de nen te plaatsen.

29 maart. Willem Mengelberg ist seit 22 Jahren in der Lage, sich über das Leben eines Mannes zu informieren, der sich mit einem Mann getroffen hat.

Joseph Wilhelm Mengelberg (Utrecht 28 Maart 1871 - Zuort, 22 Maart 1951)

Er werd gisteren in het konzert op woensdag Tür Klemperer enige ogenblikken stilte verzocht zehn einde hem te herdenken, en zaterdagmiddag ist er een herdenkingskonzert in het konzertgebouw, waar de vlag halfstok waait. Das Konzert van hedenavond onder Klemperer bevredigde ons niet.

Otto Klemperer, dirigent (1885-1973)

De suite van Bach, slordig uitgevoerd, liet ons horen wat we onder Mengelberg hebben verloren en wat ons te wachten staat zo het orkest zeggenschap krijgt over de leiding van het orkest. Gesproken traf H. Stips, oud-orkestlid, thans nog invallend bassist, die als zijn mening gaf dat het enig nodige op het ogenblik zou zijn dat het Bestuur onbuigzaam zou zijn ten opzichte van de wensen van het orkest. Ik vond het merkwaardig zulke woorden te horen uit de mond van een man sterben ons (het Bestuur) im Jahr 1905, dus 46 jaar geleden Tür zijn opstandigheid als voorzitter van de Orkestvereniging hinderde, maar ik geloof niet dat zijn eisen toen übergab van de leiding aan het orkest.

1956

6 februari 1956. [Bij de ingeplakte overlijdens aankondiging van Hendrik Freyer.] Freyer heb ik gekend aan het Concertgebouw waar hij administrateur werd toen ik aftrad en en gedelegeerd bestuurslid werd, später bestuurslid..Herhaalde malen hev de Zuiderzee. Ich bin in der Nähe von Enkhuizen, wo ich für die Wasserversorgung von Mavourneen (zeilboot van Hendrik de Booij) zuständig bin. Hij war een eerlijke rechtschapen man, die voor een administrateur de eigenaardige gewoonte hatte niet te antwoorden op brieven die zich op zijn tafel en in zijn zak vermenigvuldigden. Het war bij hem een ​​systeem, hierop berustende, dat bij het Concertgebouw alles gewoonlijk geheel anders liep dan in de eerste kurz werd voorgesteld dan dat dus veel onnodig werk werd verricht Tür dadelijk te antwoorden. Hij zei altijd: Ja, Dame!

Ein fragmentiertes Tagesbuch von Hendrik de Booij

-------------------------

Menschen, die ich getroffen habe, Erinnerungen H. de Booij (Niederländisch)

Een hoofdstuk uit „Mensen die ik ontmoette, Herinneringen H.de Booij“.

Tür zijn zoon H.Th de Booij gebundeld en uitgegeven als een Broschüre im Dezember 1970.

Stencilwerk werd verzorgd Tür zijn kleinzoon Tom de Booij traf zijn uitgeverij GEOPOL-Baarn

Gustav Mahler.

Gustav Mahler (1860-1911) wandelnd langs de Zuiderzee bij Valkeveen 1906 (Foto H. de Booij) 

Toen ik im Jahr 1903, na terugkomst uit Indië werd afgekeurd voor verblijf in de tropen en dientengevolge voor de Marine, aanvaardde ik de betrekking van administrateur van het Concertgebouw. Het Concertgebouw war im Jahr 1888 tot stand gekomen, opgericht door enige Amsterdammers, en werd, toen ik er op 5 februari 1904 aan werd verbonden, bestuurd Tür Herr AJ Sillem, HJ de Marez Oyens, Herr R. van Rees und Herr HJ van Ogtrop. Van deze bestuurders behoorden de drie eerst genoemden tot de oorspronkelijke osprecheners.

Die Versprecher hatten sich für die Geldbörse entschieden, und sie waren sich sicher, dass sie für die Betalierung der Ausbeutung zuständig waren. Aan deze gewoonte, geen verplichting, bleef het bestuur, zoals ik het aantrof, getrouw zolang het mogelijk war. Gewoonlijk war echt de toepassing ervan niet nodig daar er geen tekorten waren, maar het kwam voor. Mijn salaris war f 3.000.-, wat destijds nièt min war. Willem Mengelberg war de Dirigent. Zo kwam ik in een omgeving die belangrijk verschilde van die waaraan ik bij de Marine gewend war. Er kwam nog bij, dat bij mijn indiensttreding een Konflikt bestond tussen bestuur en orkest, konzertgebouwconflict geheten, dat hatte geleid tot mijn benoeming ter vervanging van de administrateur Willem Hutschenruyter (1863-1950)Die Ontslag hatte ein Genom. Ich bin nicht bereit, einen Konflikt über den Konflikt zu führen. Aan alle strubbelingen komt een einde, ook bij deze war dit het geval ook al waren ze soms vrij ernstig, doordat een deel van de bezoekers der concerten partij hatte gekozen tegen het bestuur gekozen. Tenslotte stelde een aantal orkestleden zich niet langer beschikbaar bij de afloop van hun: Vertrag. Anderen, Kwamen in Hun Plaatsen. De vrede herstelde zich geleidelijk ook onder het publiek.

Mengelberg hatte Schilf geruime tijd de belangrijkheid van de werken van Gustav Mahler Begrepen en toonde dit Tür de uitvoering, ook al, moest ons publiek er aan wennen. Als administrateur hoorde ik niet alleen de uitvoeringen maar war ik ook vaak aanwezig bij Wiederholungen, zodat ik al spoedig delen van symfonieën uit het hoofd kende. Im Jahr 1904 starb kwam Mahler uit Wenen en nam zijn intrek bij Mengelberg in de van Eeghenstraat 107 woonde. Hij woonde uitvoeringen ~ en Wiederholungen bij en waardeerde Mengelberg. Als Georg Kresse und sein Trompetblazer hun instrumenten hoog ophiefden en de zuivere klanken luid deden klinken tot achterin de zaal, herinner ik mij zulk een repetitie Mahler traf een vreugdevol gezicht te hebben horen zeggen :: "genau so habe ich es mir mir".

Voor hij te Amsterdam kwam waren verhalen über zijn persoonlijkheid, zijn karakter tot ons gekomen. Wir hatten gehoord van zijn wijze van leven in een omgeving van verfijnde eenvoud, in zijn studeerkamer een mooie tekening van Hokusai von een anderen beroemde Japanner. Te Wenen war der Regisseur der Oper. Hij war daar een belangrijke figuur in het openbare leven, niet gemakkelijk, niet meegaand, maar oprecht, Toen de in dat openbare leven bekende Frau Kantorowitz, benijd Tür haar soirées, waarop de hoogste chic niet ontbrak hem door een lid van die hoogste weten, dat zij het op prijs zou stellen hem te ontmoeten, antwoordde hij slechts dat zijn spreekuur dan en dan war en hij Frau K. gaarne zou ontvangen.

Het kwam ook voor dat iemand uit de kringen van het Hof, verwant aan de Keizerlijke familie hem bezocht traf het verzoek een hem bekende dame tot het Opernensemble toe te laten. Dan eiste hij van zulk een dame precies hetzelfde, niet minder dan hij van andere sollicitanten vergde; Ich habe mich mit den Daten getroffen, die ich gesammelt habe, um sie zu beantworten.

Dit alles maakte hem niet algemeen bemind, maar wel geëerd in een kleinen kring, die hem begreep. Bij Mengelberg, der als dirigent bijzonder op prijs stelde vond hij in zijn kamer niet één tekening van Hokusai aan de wand, maar war bijna geen plekje aan de wand onbedekt gebleven Tür soms middelmatige kunstwerken.

Zo vond ik hem, na de hoge trappen van Mengelbergs bovenwoning te hebben bestgen, zenuwachtig, wollen zoiets hinderde hem, driftig op en neer lopende in zijn kamer. "Das Geschwätz des Vaters, der bei dem Sohn und dem Zauberstab ist", "Vi van Mengelberg en wees op al die befaamde kunstwerken".

Op een dag zonder repetitie zouden wir hem een ​​indruk geven van Amsterdam "Wij" zwischen Willem Mengelberg, Alphons Diepenbrock en ik. Wij zouden dit te voet doen, wat Mahler wenste. Zo liepen wir dan Tür de van Eeghenstraat, waar Mahlers aandacht werd getrokken Tür het huis van de heer Simons, dat toen stond naast no. 92 van Charles EH Boissevain en dat später traf grote zorg ist afgebroken en in een anderen gemeente weer ist opgebouwd. Het bleek moeilijk een wandeling traf Mahler te maken, will dan war hij voor, dan weer achter, vervuld van eigen gedachten zodat het voeren van een gesprek niet mogelijk war, Bovendien war hij zonder hoed uitgegaan, iets dat 50 jaar geleden te Amsterdam praktisch niet goed mogelijk war, will dan kwam een ​​Amsterdamse jongen-altijd vol belangstelling - en vroeg "baas waar is je hoed" en bleef bij hem staan. Zo stond hij dan geruime tijd voor dat huis van Simons, dat hij bewonderde. Hij hield van de gedachte van de Architekt die de schoorsteen van de aan de straatzijde grenzende keuken bouwde in een boog omhoog gaande naar de hoge schoorsteen van het hoofdgebouw. Tenslotte liepen wir verder maar dan liep hij alleen vooruit, dan weder bleef hij achter.

Wij kwamen op het Damrak waar de Beurs van Berlage sedert 1903 staat. Die trok hem ook dadelijk en het war merkwaardig, dat het huis van Simon van dezelfde Architekt ist. Hij uitte zijn bewundern voor de Beurs zonder aanvankelijk te weten dat het een Beursgebouw war.                                        

Hendrik Petrus Berlage Architekt (1856-1934)              

Beurs van Berlage in Amsterdam

Toen Diepenbrock hem dit zei en dorst te zeggen dat hij niet tot de bewonderaars van dit Beursgebouw behoorde, verdedigde hij zijn houding, zeggende, dat een Beursgebouw, een gebouw waarin zaken gewesen gedaan, allerlei hebzuchtige gedachten de dragen van een Tempel. Hij vroeg de naam van de Architekt en noemde Berlage een groot Architekt. "Sagen Sie Ihm", zei hij, "dat ik hem een ​​groot Architekt vind" En dat heb ik gedaan. Toen gehen wir naar de Jodenbreestraat en het staat mij helder voor de geest hoe Mahler daar voor het huis van Rembrandt stond zonder hoed, omringd Tür levendige, jonge bewoners van die buurt, die hem vragen stelden. Maar hij luisterdé er niet naar, keek naar dat oude huis, zei: "durch diese Fenster hat er geguckt", gevolgd door de verzuchting dat hij hoopte "onmiddellijk te sterven zodra hij niet meer zou vooruitgaan in kennen en kunnen".

Des avonds hatte das beste Konzert in dem Restaurant, in dem er sich kennengelernt hatte, und das beste Treffen mit ihm. Maar hij, die gewend war aan eenvoud, kon het gezicht op dat hoge middenstuk traf vruchten en bloemen niet verdragen en droeg het: zonder iets te zeggen, naar een nabij buffet, een ongebruikelijke daad voor een gast.

Hij onderwierp zich verder aan de gewone eisen, die een gast in acht moet nemen, war een vriendelijke gast, die Amsterdam hatte bij zijn wandeling Tür de stad, tot aan het Dessert het gesprek kwam op Multatuli, wiens werken hij bleek te hebben gelezen en die hij bewonderde. Toen een der bestuursleden zei, dat Multatuli een slecht ambtenaar wurde geweest, war hij er Türverkäufe, zo zei hij, dat hij hier Multatuli moest verdedigen. Hij zou het zich tot een grote eer rekenen zo Multatuli aan deze tafel hatte kunnen zitten, hem te mogen toespreken - hij stond daarbij op en maakte een buiging voor de denkbeeldige gast en dan te zeggen: ”Mijnheer Multatuli, ik heb voor U een gevoelde de bewóndering en haat alle droogstoppels “. 

Eduard DouwesDekker (Multatuli) schrijver, Assistent in Ned Oost Indië (1820-1887)

De bestuurders van het Concertgebouw waren gewend aan de omgaan met kunstenaars. Kunstenaars hatte een voorname plaats in hun hart und zo geliebtp de avond óp de aangenaamste wijze.

Behalve de uitvoering van enige van zijn werken volgde nu nog een bezoek aan Drafna bij Naarden, de woonplaats van Charles Boissevain, de algemeen bekende Journalist, Direktor en hoofd van het Algemeen Handelsblad. Daar zong onze zangeres Aaltje Noordewier-Reddingius de solopartij van de 4de van zijn symfonieën. De sfeer van Drafna trok hem aan en dat ist geen Wunder. Die Familie Boissevain aan tafel gezeten in een huiselijke omgang van medeleven en begrijpen, vertelde hij van zijn werk en leven, het "inner Ohr" dat hem leidde bij zijn symphoniën, zijn bewondering voor Japanse kunst, de boeken van Lafcadio Hearn. Hij bewonderde ook de omgeving, die hij traf ons doorwandelde, zoals van zelf spreekt soms vooruit lopend, alleen, mijmerend, denkend waaraan. Später trafen wir uns mit dem Zauberstab von Amstel, um Kalfje zu treffen und die Handlung zu planen: „Hier können ich wohnen in diesem kleinen Häuschen“. Wir waren offen für Plekje gekomen, für Glinsterende Amstel, für Bocht van de Rivier, für ein paar kleine Huisjes, für ein paar Bomen; dit Hollandse vredevolle tafereel hatte hem gehört.

Een jaar später kwam hij weer en zou zijn 2e symfonie worden uitgevoerd traf dat indrukwekkende slotkoor. Hij zat vaak op mijn kantoor en eenmaal toen ik de tekst van dat slotkoor nodig hatte voor het programma, dat ik bezig war klaar te maken voor de druk vroeg ik hem het voor mij op te schrijven. Hij voldeed aan mijn verzoek en zo bezit ik het in zijn handschrift:

Tekst uit slotkoor van de tweede symfonie van Mahler. De tekst ist 1905 Tür Mahler zelf geschreven voor H. de Booij

Tijdens dit bezoek dirigeerde Mahler de 2de en 4de symfonie. Mengelberg hatte Mahler voorgesteld de 4de Symphonie vóór en na de Pauze te spelen, vóór de Pauze onder Mahler, na de Pauze onder Mengelberg en dat vond Mahler een geniale gedachte. Zo gebeurde het. Na de Pauze zat Mahler in de zaal en liet zich zijn symphonie voorspelen Na terugkomst te Wenen zei hij aan Alma, zijn vrouw:

Toen hij im Jahr 1911 stierf zijn Diepenbrock en ik naar Wenen gereisd om tegenwoordig te zijn bij de begrafenis. Ich möchte, dass die Symphonie von Solopartij van 2de Symphonie, Mahler voor mij opschreef, veröffentlicht wird. “ 

Tekst uit „Urlicht aus dem Knaben Wunderhorn“. De tekst ist 1905 Tür Mahler zelf geschreven voor H. de Booij

Anhangsel: 

Het Concertgebouworkest gegen de Naamloze Vennootschap Concertgebouw

Hendrik de Booij wurde am 19. Januar 1904 als Administrator des Concertgebouw ausgezeichnet. De reden van deze benoeming ist in der Feit dat zijn voorganger Willem Hutschenruyter Tür het bestuur van het Concertgebouw werd ontslagen. Ich werde sogar in herinnering oproepen dat het hiering om een ​​strijd tussen het orkest en de dirigent Mengelberg toch, die zich daarbij gesteund voelde Tür het bestuur van het Concertgebouw. Ich werde hiervoor enkele citaten geven uit het boek: Historie en kroniek van het Concertgebouw en het Concertgebouworkest 1888-1988 Deel I Voorgeschiedenis 1888-1945 pagina 121-130: (de fotos zijn Tür mij bij de tekst gevoegd)

Het orkest gegen de Naamlooze Vennootschap

Uit de vele verzoeken tot salarisverhoging sterben in der Schleife der jaren Tür de orkestleden zijn verstuurd, blijkt inderdaad dat Mengelberg Rosse weer het laatste woord hatte en menigmaal ook het bestuur in verlegenheid bracht Tür beslissingen te nemen die niet direct verantwoden Dat hij daarbij Hutschenruyter gepasseerd heeft, spreekt welhaast vanzelf: naar Mengelbergs mening stond hij zelf als orkestdirecteur nu eenmaal boven de administrateur. Al zou de persoonlijke verhouding tussen Hutschenruyter en Mengelberg daarop verbeterd zijn, eerstgenoemde war niet uitsluitend uit op het halen van een persoonlijk recht. Willst du in dezelfde nota kwam hij traf een voorstel van geheel andere aard, namelijk een scheiding te realiseren tussen het Gebouw en het Orkest. Als voorbeeld daartoe noemt Hutschenruyter de Nederlandsche Opera, maar hij hatte gut geplant, kunnen aanvoeren zu sterben Henri Viotta (1848-1933) Schilf im Jahr 1888 in deze richting geopperd hatte, toen hem de functie van eerste orkestdirecteur werd aangeboden. Henri Viotta (1848-1933), der Beginn 1904 war in Den Haag een nieuw orkest op te richt, schreef Hutschenruyter op 5 februari 1904 hierover: '(…) Uw plannen tot reorganisatie van de zaak berusten op dezelfde gedachte, die ik de Directie van het Concertgebouw heb medegedeeld by de oprichting: scheiding der Exploitatie van zaal en orkest. Männer heeft het toen niet gewild, Männer schijnt het ook thans niet te willen, doch Männer zal er mijns inziens eens toe moeten komen, wil men de zaak niet laten te gronde gaan. (…) '

Henri Viotta (1848-1933) musicoloog, dirigent en componentist

Ich habe Willem Hutschenruyter im November 1903 kennengelernt, um ihn in der Vergangenheit zu sehen, und habe ihn in der Nähe des Concertgebouw-Orkest tot de Naam! Vennootschap

Sie werden in dieser Notiz mehr und mehr vermelden: 

1. De Exploitatie van het Orkest en het Gebouw worden administratief gescheiden. 

7. De orkest-Exploitatie wordt gecontroleerd Tür het bestuur, terwijl jaarlijks aan een, Tür de algemeene vergadering van het orkest te benoemen commissie van 3 leden inzage daarvan wordt gegeven

8. De Algemeene Vergadering van het orkest wordt in de Gebäudeheid gesteld aan het bestuur wyzigingen in de begrooting der orkest-Exploitatie voor te stellen. 

10. Alvorens besluiten te nemen, die op de orkestexploitatie van invloed kunnen zyn, stelt het bestuur de Algemeene Vergadering van het orkest in de gehörenheid daaromtrent een beratenerede stem uit te brengen. 

11. Uitbreiding van het orkest, waarvan belasting van orkest-budget het gevolg is, zal niet geschieden, dan toestemming van de Algemeene Vergadering van het orkest. 

14. Overeenkomsten tusschen de leden van het orkest en het Concertgebouw worden gesloten volgens een door de Algemeene Vergadering van het orkest ontworpen en door het bestuur goedgekeurd contract formulier. 

16. Durch Vakanzen in den Funktionen des Orkest-Direktors wurde das Wort des Orkest-Direktors in der Nähe des Zehens, des Zoos und des Ziegens, des Zorns, des Bestehens des Medewerking verleent. '

Bijgevoegd war een kurz aan de secretaris van het Concertgebouwbestuur, mr. R. van Rees, gedateerd 18. November 1903:

(…) Aan deze voorsteIlen ligt de overweging ten grondslag, dat - wil een zaak een normale ontwikkeling hebben - het van tyd tot tyd noodig is de verhoudingen en omstandigheden, waaronder wordt gewerkt, in overeenstemming te brengen met het standpunt van ontwik ist. 

(…) Het spreekt vanzelf, dat de mogelijkheid niet buitengesloten ist, de punten, die ik in übergreifendem geef, te wyzigen. De beginselen, die daaraan zehn grondslag liggen, n.!. het orkest in zekeren zin te doen partizipieren in de meerdere von minder welvaart van de zaak; Der Ratschlag, den Stamm in den Zaken zu geben, ist in der Lage, sich zu vergewissern, dass er in der Lage ist, sich zu vergewissern, sich zu verengen, sich zu vergewissern, sich zu vergewissern, sich zu vergewissern. ' 

Het bestuur kon zich traf deze visie bezwaarlijk verenigen, hetgeen voor-Hutschenruyter cs een duidelijk teken war van het 'Conservatisme' van dit 'regentencollege'. (…) Het grootste deel van het orkest schaarde zich in het Konflikt direkt achter Hutschenruyter, niet in het minst omdat hij de eigenlijke zakelijke leider war van het orkest en dus verantwoordelijk voor de aanstellingen van salarissen van de musici. Maar ook omdat bij verscheidene orkestleden al geruime tijd ongenoegen bestond over hun positie ten opzichte van de Naamlooze Vennootschap Het Concertgebouw en ten aanzien van de houding van Mengelberg tegenover het orkest. Zo mocht Mengelberg de orkestleden niet alleen geldboetes opleggen (daartoe bestond een uitgebreid reglement met genaues bedragen), maar ook op staande voet ontslaan ('Zonder tucht, gestrenge tucht, ist een orkest ondenkbaar', schreef Charles Boissevain het 11)

Charles Boissevain (1842-1927) Hufredakteur van het Algemeen Handelsblad

Von den Zoals, die am besten in der Nähe von Vennootschap waren, wurde das Konzert am 6. Dezember 1903 in der Orkestleden-Formel veröffentlicht: „(…) Dat orkest-directeur de meest volstrekte zelfstandigheid blijft verzekerd in de leiding der repetitieen , - en tevens ook de bevoegdheid om zodanige maatregelen, met name boeten en ontslag, toe te passagier, as hem voor de handhaving van zijn gezag nodig voorkomen, behoudens beroep op ons Bestuur na afloop der repetitie of uitvoering. '

Tussen de verschillende partijen in het Konflikt waren über en weer Trauer ontstaan ​​vorbei. Heting zelfs zo ver dat Mengelberg Tür het bestuur van de NV een onderzoek liet instellen naar de houding van de eerste Violoncellist Mossel: 'Door ons werden successievelijk gehoord 7 getuigen, allen orkestleden, waarvan drie gekozen uit de orkestleden Tür dr awewe de orkestleden Tür den Heer Mossel aangeduid.

Die wichtigsten Informationen, die Sie erhalten haben, sind: 

1: 'Ist es wichtig, dass Heer Mossel irgendwann in der Lage ist, sich zu verabschieden, ist eine andere Tür zu öffnen, und es ist zu tun, was zu tun ist, und was zu tun ist van zaken? ' Durch die Tatsache, dass die Hek Mengelberg in der Liste der zehn Jahre nach dem Tod der Heer Mossel gestanden hat, ist die Prüfung der Wiederholung und der Wiederholung der Arbeit möglich. 

2: 'Ist das Datum von Heer Mossel, das von uitvoeringen wiederholt wurde, zich omtrent den orkestdirecteur opruiend uitlaat tegenover orkestleden en dit oa gedaan heeft na de strykorkest repetitie op 13 November jl Tür in de repetitiekamer tot de aestwek roepen: 'het is beneden onze waardigheid om in der kamer (di de kamer van den orkestdirecteur) te gaan, niemand gaat in die kamer.' 

Omtrent punt 1 werd Tür het Bestuur geene zekerheid verkregen, (…). 

De onzekerheid, (…), bestaat niet ten opzichte van vraagpunt 2. Door alle getuigen, die er von waren, wordt beslist verklaard, dat de Heer Mossel in de repetitiekamer op 13 November jl ongcveer gesproken heeft als in het vraagpunt is aangegeven. (…) Verder heeft het Bestuur uit het verhoor de overtuiging gekregen, dat de Heer Mossel zich ook Älteste in afbrekenden en ongunstigen zin over den Directeur heeft uitgelaten. 

Bovendien willrouwde Mengelberg de houding van zijn tweede dirigent en konzertmeester, André Spoor. Aan de andere kant dreigden de orkestleden eind januari 1904 traf een Absteckung. De situatie wurde gespannen. Die Daten wurden von Mengelberg über die Situation des Gedankens und der Zeit bis zum Ende des Tages veröffentlicht. op 20 november 1903 een vergadering hatte uitgeschreven om getroffen Willem Hutschenruyter de manier van repeteren van Mengel berg te bespreken. Zij hoopten dat Mengelberg die vergadering zou kunnen boykottierte Tür juist op dat tijdstip een extra repetitie te plannen

André Spoor (1867-1929) Tweede dirigent en konzertmeester van Het Concertgebouworkest

De Vereniging 'Semper Crescendo' wurde 1898 vom Gericht als Doel de 'Geestelijke en stoffelijke belangen' van de orkestleden voor te staan ​​getroffen. Achteraf beschouwd, zeker met het oog op de ontwikkelingen rond het Concertgebouwconflict, ist 'Semper Crescendo' de eerste vakbond van orkestmusici geweest. Hutschenruyter war 1902 gevraagd Präsident van deze vereniging te worden, maar hatte geweigerd, aangezien deze functie niet verenigbaar zou zijn traf zijn Position als Direktor-Administrator van de Naamlooze Vennootschap Het Concertgebouw. Daarop werd hem het ere-voorzitterschap aangeboden. Im Januar 1904 kam es zu einer Übereröffnung des Komponisten Julius Röntgen und zu einem Verlust von 40.000 Gulden, die von einem Orkest in einem bestimmten Zeitraum von einem Jahr bis zu einem Jahr von einem Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Vertrag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Tag für einen Monat

Julius Röntgen (1855-1932) Komponist en dirigent

Op 18 januari 1904 werd door een zestigtal orkestleden een verzoekschrift ingediend bij het bestuur van de Naamlooze Vennootschap Het Concertgebouw, waarin zij hun zorgen uitten über het vertrek van Willem Hutschenruyter und met klem aandrongen ht op onen Tevens Auswahl de musici hun arbeidscontract ter sprake:

'Meer in het bijzonder hebben wij het oog op de toepassing van het Vertrag, Tür ieder onzer aangegaan. In dit Vertrag wordt de nadruk gelegentlichd op onze individuele verplichtingen, terwijl rechte stiefmoederlijk ons ​​toebedeeld, zo niet in de schaduw gesteld zijn. De gestrenge Brief van dit Vertrag, in onverbiddelijk gestrenge geest gehandhaafd, zou het natuurlijk gevolg hebben dat persoonlijke gevoeligheden gewekt, von ontstaan, bestendigd wurden. Tenzij tijdig ontweken, zouden botsingen van die aard lichtelijk leiden tot blijvende verstoring der goede verstandhouding, bij collegiale samenwerking overal, maar zeker bij het uitvoerend deel ener instelling als de onze, noodzakelijk (…) ' 

Hutschenruyter war in der Lage, den Vertrag zu beenden, um den Vertrag zu beenden. Aangezien hij zijn ontslag hatte einen Angebot, wensten de musici een minder streng Vertrag. Enkele wensen van hun kant hatte Hutschenruyter-Schilf im April 1903 in de eerder genoemde nota met voorstellen tot reorganisatie verwerkt. Het schijnt Evenwel dat het bestuur pas Tür het verzoekschrift van 18 januari 1904 ging beseffen dat er onder de orkestleden ontevredenheid bestond über hun Vertrag.

Het bestuur werd daarop tot tweemaal toe verzocht om een ​​onderhoud traf een commissie, bestaande uit vijf orkestleden en een buiten het orkest staande zesde persoon. De eerste maal hatte Männer als "buitenstaander" de bekende jurist en trouwe konzertbezoeker, mr. JA Levy, aangetrokken. Het bestuur van de NV weicherde echte Principieel een buitenstaander tot de besprekingen toe te laten. Naar hun oprechte mening ging het immers om een ​​intern Konflikt, zelfs al war het een en ander Schilf in de dagbladen uitgelekt. Als vervanger van. Herr. Levy werd vervolgens Willem Hutschenruyter genoemd, aan wie precies op de dag van dit tweede schrijven, 5 februari 1904, eervol ontslag war verleend, waardoor ook hij als een buitenstaander werd aangemerkt. Het bestuur koesterde geen enkele wrok jegens Hutschenruyter, 'doch wij hebben gemeend deze inmenging van buiten bij deze eerste bespreking van de belangen en wenschen van onze orkestleden niet te moeten aanvaarden. Wij verklaarden ons echt telkenmale bereid alsnog een commissie uitsluitend bestaande uit orkestleden te ontvangen: Daar het intusschen natuurlijk onze bedoeling niet kan zijn, kunstenaars die met hun werkkring als orkestleden ontevreden het orkest bekend gemaakt, dat wie zich dienaangaande vóor von op 16 Mei ek verklaart, Schilf op Augustus zijn ontslag kan krijgen. '

Er traf Hutschenruyter vertrok uiteindelijk een aantal van de meest vooraanstaande orkestleden, onder wie de eerste konzertmeester en tweede dirigent André Spoor, de eerste Violoncellist Isaäc Mossel, de Solo-Fluitist A. Best en de solo-Trompettist HW Hofmeester van het Residentie-Orkest in datzelfde jaar). Vier Jahre später wurde das Bestuur van 'Semper Crescendo' alsnog een lange kurz und das Bestuur van de Naamlooze Vennootschap Het Concertgebouw en zette de trauer van de afgelopen jaren onomwonden uiteen. 

De volgende Passage uit deze Brief, gedateerd 27 mei 1904 en ondertekend Tür Arnold Drilsma en H. Stips, geeft een goed beeld van

Die von der Organisation erstellten Dokumente und die von ihnen erstellten Dokumente wurden in folgender Reihenfolge erstellt: 

'(…) Dat de hoofdoorzaak hiervan te zoeken is in de slechte verstandhouding tusschen dirigent en orkest is U reeds bekend en dat de oorzaak daarvan op hare beurt bij den eersten gezocht moet worden meenen wij met eenig recht te mogen beweren. Zeer zeker willen wij toegeven, dat in den loop van een negental jaren ook van de zijde van het een von anderen orkestlid iets kan zijn gezegd von gedaan, dat liever gezwegen von nagelaten hatte moeten worden, maar, daargelaten dat men daarvoor een geheel orkest niet verantwoordelijk kan stellen, zijn die gevallen zoo zeldzaam geweest, dat het aantal daarvan zeer gering is, vergeleken bij de Grieven welke bij ons bestaan, vooral wanneer men daarbij in aanmerking neemt, dat het orkest bestaat uit een 70-de op het begaan van tekortkomingen onzerzijds zoo veel maal grooter ist. (…) In de eerste plaats de repetities: Deze onderscheiden zich van de zijde van den dirigente Tür eene onzakelijkheid waardoor zij een buitengemeen afmattend en geestdoodend karakter verkrijgen, zoodat het bewaren van orde en rust in het orkest vaak bijt tom.

Wanneer het ons vergund is omtrent de oorzaak van dit verschijnsel onze meening te zeggen, dan gelooven wij die te moeten zoeken in 't oi niet voldoende bestudeeren van partituren vooraf, waardoor de Heer Mengelberg eerst in de repetitie tempi en nuance dan später de oorspronkelijke opvatting dikwijls weder eene wijziging ondergaat. Rekent men daarbij de eigenschap van den Heer Mengelberg van - al naar gelang van tijdelijke gezindheid - met gezochte op en aanmerkingen zijne bijzondere aandacht te wijden aan bepaalde personen, dan zal het Uw bestuur niet moeilijk vallen zich een denkbeeld de het orkest op de repetitie's dikwerf heeft te ondergaan. (…) De programmas Bewegung zich binnen Rosse engere Repertoire-grenzen en het gevaar dreigt, dat - waar vroeger het Concertgebouw Repertoire toonaangevend war - in de toekomst aan de vraag naar meerdere afwisseling niet door voldoend voorbereide uitvoeringen kana. Een tweede Trauer, waarmede het bovenstaande in nauw verband staat, ist het weinige vertrouwen, dat de heer Mengelberg blijkt te stellen in de intelligentie en de artistieke kwaliteiten van het orkest, zooals blijkt uit zijn optreden in repetitie's en zijn houdingvo. Daardoor ontstaat een gevoel van onzekerheid en miskenning, waardoor schade wordt gedaan aan de opgewekte stemming, vereischt voor eene goede artistieke uitvoering

Zehn Slotte stelde het bestuur van 'Semper Crescendo' het bestuur van de NV voor, dat met de komende vernieuwing van de contracten met de orkestmusici in het vooruitzicht, een nieuw Vertrag op te stellen, niet tussen het bestuur en elke musicus afzonderlijk, maar tussen het bestuur en het orkest als maatschappelijk lichaam. Het spreekt bijna vanzelf dat een dergelijk verzoek niet kon worden ingewilligd, Evenals de wensen van Hutschenruyter eerder in het graboen. Er bestonden voor de orkestleden vrijwel geen sociale regelingen. Im Jahr 1901 wurde er vom Ondersteuningsfonds opgericht en vijf jaar später zag het Pensioenfonds het daglicht begrüßt. Maar de musici waren in feite volkomen afhankelijk van de finanziële staat van de Naamlooze Vennootschap Daarvoor war Willem Mengelberg een onmisbare schakel. Het publiek stond als één man achter hem, adoreerde hem als geen ander. Het bestuur moest dus steeds weer schipperen tussen de belangen van de orkestleden (waarvoor ze zeker niet blind waren), de belangen van hun lastige dirigent, wiens vertrek volgens menigeen het einde van het orkest zou betekenen, en de belangen van het Gebouw. Niettemin kwam het bestuur van de NV eind mei 1904 traf een nieuw Vertrag. Hierin war de. • rol van de administrateur beter vastgelegd (zoals c: ~ im Konzept-Hutschenruyter van mei 1903). De orkestleden kregen meer mogelijkheden tot beroep in geval van strafbepalingen Tür de orkestdirecteur von de administrateur. De zomervakantie (sinds 1900) werd van twee naar drie weken verlengd, terwijl de bepaling dat de contracten voor onbepaalde tijd opgezegd konden wurden in geval van overmacht (oorlog, epidemie) twee weken, geschrapt werd. De strafmaatregelen zijn Evenwel bepaald denigrerend gebleven: boetes voor te laat komen, boetes voor het verlaten van de plaats in het orkest zonder toestemming van de dirigent, boetes voor wanordelijk gedrag en oneerbiedige opmerkingen aan het adres van het bestdur.

Het bestuur war niet erg te spreken über de houding van de orkestleden. '(…) Das Houding ist geenszins van dien aard geweest als ons Bestuur verwachten mocht na de wijze, waarop onzerzijds Rosse tegenover hen is opgetreden en na al de bietet die wij ons getroost hebben, om de Exploitatie in stand te houden en daardoor ook de belangen der orkestleden te vorderen. Dit moet in de toekomst veranderen, en wij hebben ernstig overgewicht von wij ook traf de hier bedoelde orkestleden een nieuw Vertrag mochten aangaan. Nu wij onzerzijds daartoe besloten hebben, sicher wij het toch onraadzaam, zoolang geen andere geest onder hen gebleken is te bestaan, sommige der voorstellen goed te keuren die zouden strekken om het gezag van den muziekdirecteur en van ons Bestuur te verzwken. (…) Eindelijk maken wij U opmerkzaam, dat het grootendeels van de orkestleden zelf zal afhangen von het orkest op den duur zal kunnen voortbestaan. (…) Aan de medewerking van de zijde van den Muziekdirecteur zal het, gelijk wij op goede gronden meenen te mogen verwachten, niet ontbreken. Maar ook de medewerking van alle orkestleden met Muziekdirecteur en Bestuur is onmisbaar om het publiek te overuigen, dat het ook voor het vervolg op sogar voortreffelijke uitvoeringen kan blijven rekenen als tot nu toe werden gegeven. (…) '

Op 6 juni 1904 werden zowel de boven geciteerde brief van 'Semper Crescendo' als de geciteerde vermanende brief erfüllt den Vertrag dat Tür het bestuur van de NV aan de musici gezonden war om op 7 juni getekend te worden, op verzoek van 'Semper Crescendo' in den Nieuws van den Dag gepubliceerd, 'om nu iets anders en wat meer te geven dan de vage geruchten, welke men hier en daar kan lezen. (…) '

Het bestuur van de NV reageerde woedend. De Vereniging 'Semper Crescendo' war opgeheven. De meeste orkestleden tekenden het Vertrag. Sie wurden 1905 an die Tür von H. Freyer übergeben, um die Tür zu öffnen und die Tür von H. Freyer zu öffnen. Langzaamaan keerde de rust weer terug. Een werkelijke oplossing van deze zeer reële problematiek zou Evenwel pas im Jahr 1951 gevonden worden, toen de belangen van het gebouw en van het orkest eindelijk en definitief van elkaar gescheiden werden.

Het is te begrijpen dat Willem Mengelberg zich über de hele affaire bijzonder druk heeft gemaakt. Hoewel niet in zijn ogen, war hij uiteindelijk Evenzeer aanleiding als mikpunt van het ongenoegen der orkestleden. Bovendien diende het orkest zijn zware dagelijkse taak gewoon voort te zetten. Juist in deze spannende tijd kwamen enkele van de grootste toonkunstenaars, onder wie Mahler en Strauss, traf het orkest werken. Van Rees und Charles Boissevain hebben dan ook trafen een uiterste aan takt (was niet bepaald Mengelbergs sterkste kant war) getracht hun dirigent tot kalmte en grootmoedigheid te manen. Zo schreef Boissevain (27. April 1904): (Rot. Brief aan Mengelberg)

'Ge hebt een moeilijken en ellendigen tijd gehad, maar het bestuur en Uwe vrienden niet minder, maar maak het nu toch niet moeilijker voor U zelf en voor de andere Tür na alles was er gebeurd ist olie in het vuur te gaan gooien. Ge zijt Mossel, Dahmen, Gerke und Best kwijt; wees nu grootmoedig tegenover de andere. Spreek eens met ieder individueel en vergeet en vergeef: denk er aan, dat het voor hen een strijd is voor hun brütend en dat bij zelfs veel hooger staande menschen elk middel wordt gebruikt ter zelfverdediging Ik weet, dat het voor je moeilijk zal zijn - ik vrees zelfs dat het je onmogelijk zal zijn, maar wees grootmoedig met een breeden zwaai; daal niet te veel af in al de details. Het publiek kent deze trouwens niet en over de details zullen zelfs 'kenners' het niet altijd eens zijn. Verwaarloos deze dus traf een breeden zwaai. Er ist Konflikt tusschen U en het orkest (grootendeels tenminste). Das Orkest enthält alles, was unbedingt erforderlich ist. Hutschenruyter ist weg. (…) Mossel hat bis zur Verzoening Zeit gehabt. Spoor houdt Uw brief (…) in zijn zak. (…) Er beginnt mit dem Kentering der Komen in der Opinie der Orkestleden. Nu een woord Uwerzijds und alles kan weer in orde komen en binnen een jaar kunt ge alles naar Uw hand zetten, zijn Uw groote vijanden van heden Uwe vrienden geworden. Spreek dat woord toch, wat ik U verbotenes mag. Ik weet, dat de Booy und Diepenbrock, die beiden groote, die für U hebben und hoogst vriendschappelijke gevoelens te Uwen opzichte zijn bezield, deze meening deelen. Zie het zo uit te mikken, dat Mossel er niet is en zeg dan aan het orkest, dat ge alles vergeven en vergeten wilt; dat ge zelf zeker ook fouten hebben [sic] gemaakt, maar dat ge hen verzoekt om ook het verleden te vergeten en met een schoone lei te beginnen. (…) 'Kom mannen laat ons allen elkaar de hand geven en poogt Uwerzijds in mij ook goede eigenschappen te vinden in plaats van al mijn fouten en foutjes züchten uit te spinnen. Vergeten wij nooit, dat er nijd en afgunst is en dat er velen mij mijn positie benijden en velen niets liver zouden dan dat er in het orkest vele plaatsen vrij kwamen. Laat ons weer opnieuw beginnen en pogen elkaar besser bet begrijpen en voor zoover noodig te waardeeren. Dan kunnen we te samen de instelling welke ons lief is weer tot grooten bloei brengen en na de zoo moeilijke tijden die wij allen hebben doorleefd kunnen Tür eendrachtig samen te werken en in de eerste plaats de kunst en de groote meesters te und aan het bestuur toonen hoezeer wij op prijs stellen hetgeen ze al die jaren lang voor het Concertgebouw en zijn orkest hebben gedaan.Zou je dat kunnen doen? Ist das Mogelijk om eens die Details te verwaarloozen en je op het verheven standpunt te plaatsen, waardoor je een daad zou kunnen verrichten die iedereen - zelfs je vijanden zouden kunnen noemen: den daad van een waarlijk hoogstaand, van een groot man. Beste beste Kerel. Ik houd van je - onder alle omstandigheden en altijd.

Dr.Ch.EH Boissevain, bestuurlid Concertgebouw NV1903-1904 de 1915-1931 (Zoon van Charles Boissevain, Hufdredakteur Algemeen Handelsblad)

In de notulen van de bestuursvergaderingen van de NV wordt nergens vermeld von Mengelberg zich inderdaad tot het orkest heeft gewend. Op 25 April hatte hij de vergadering wel laten weten dat wat hem betreft zes musici moesten verdwijnen: de eerste Violisten André Spoor, Arnold Drilsma und MBSeemer, de Altist SL Wertheim, de Violoncellist B. Drilsma und de Hoboist Verheggen. En op 11 mei gaf hij het bestuur te kennen dat het moest kiezen tussen hem von André Spoor. Deze laatste werd derhalve ontslag aangezegd. Enkele weken eerder hatte die besten Overigenen, die sich selbst geäußert hatten, als er sich mit dem Mengeberg-Genoemden de Eerste-Bratschisten Simon Spoor, dem Tweede-Bratschisten F. Togni, dem Trompetter und F. Frerichs, dem Violoncellisten Leon Meerloo, dem Tweede-Bratschisten, zusammengetan hatte Bester Trompetist Hofmeester und Slagwerker P. Jeuken. Volgens de notulen hebben tenslotte per 25 april 1904 ontslag aangevraagd de solo-fluitist Best, de tweede konzertmeister J. Dahmen, de aanvoerder der violoncelli 1.Mossel, de tweede violist WJ Gerke en de harpiste mevrouw Hutschenruyter. Bij het vernieuwen van de contracten verdwenen tevens de Solo-Trompettist Hofmeester, en de heren S. Spoor, SL Wertheim und WG Robert (eerste Bratschist). Im November 1904 wurde er von Verheggen, dem Konzertmeister Louis Zimmermann Vertrok, dem Ältesten und dem Ältesten, der sich mit der Betreuung befasste. Zimmermann kwam overigens im Jahr 1910 weer terug bij het Concertgebouworkest en bleef daaraan tot zijn pensionering im Jahr 1940 als konzertmeester verbonden. In totaal gaat het dus om elf musici (einschließlich André Spoor en zonder Louis Zimmermann) sterben die Tür het Konflikt het orkest verlaten hebben en niet ht dertigtal dat in enkele boeken über het Concertgebouw vermeld wordt. Niettemin bevonden zich onder deze tien enkele van de belangrijkste musici van het orkest en hebben het bestuur en de orkestdirecteur zich de grootste moeite moeten getroosten om in de daardoor ontstane vakatures te voorzien. De orkestvereniging 'Semper Crescendo' wordt tot in de herfst van 1904 nog in de notulen genoemd en verdwijnt dan geheel van het tonel.

1904 wurde die Verwaltung des Concertgebouw abgeschlossen, und XNUMX wurde die Verwaltung des Concertgebouw abgeschlossen.

De Vereniging 'Het Concertgebouworchest' ist 1915/16 opgericht. Haar doel ist das, was man von Belangen für Musik und andere Personen von Stichting Koninklijk Concertgebouworkest erwartet. De Vereniging speelde een entscheidende Rolle bei der De tiding tussen het Concertgebouw NV en het Concertgebouworkest. In den Jahren 1951-1952 wurde in der Commissie van Vier (Rijk, Gemeente, NV und Orkest) die een nieuwe structuur moest voorbereiden veröffentlicht. Vanaf de oaunting van de 'Nederlandse Orkeststichting, gevestigd te Amsterdam') im Jahr 1952 draagt ​​de Vereniging mede bestuursverantwoordelijkheid. Dus 50 Jahre später toen Willem Hutschenruyter daartoe al pogingen ondernam.

Opmerkelijk war der beste Vertreter des Konzerts, das Mariss Jansons für Radio 4:

Mariss Jansons (1943-) huidige dirigent van het Concertgebouworkest „De leden van het orkest wurde in vergelijking met het buitenland onderbetaald“.

Simon Reinink (1966) (39 Jahre) De nieuwe directeur van het Concertgebouw. Wie weet kan de nieuwe directeur Simon Reinink (1966) Hier finden Sie die Möglichkeit, das Konzert zu besuchen, um die Magistrale-Prestatien zu verbessern.

Wenn Sie einen Rechtschreibfehler gefunden haben, benachrichtigen Sie uns bitte, indem Sie diesen Text auswählen und tippen auf ausgewählten Text.

Zusammenhängende Posts:

Hendrik Freijer (1876-1955) Standard-MiniaturbildAmsterdam Royal Concertgebouw Orchestra (RCO) Mahler Aufführungen (1903-2017) Standard-MiniaturbildWillem Mengelberg (1871–1951) Mahler-Festival 1920 Amsterdam Standard-MiniaturbildGustav Mahlers Vermächtnis Standard-MiniaturbildKönigliches Concertgebouw Amsterdam

Rechtschreibfehlerbericht

Der folgende Text wird an unsere Redakteure gesendet:

Absenden